امید: سلاااام؛ می گم خودمونیما؛ صفا می کنین مطالب رو شسته و رفته می خونینا. "هلو برو تو گلو!"
******
سلامممم؛ عشق، هرگز به مرگ طبیعی نمی میرد. از غفلت می میرد و از وانهادگی. از بی بصیرتی می میرد و از لاقیدی؛ و از این که وجودش مسلم فرض شود. آنچه مورد غفلت قرار می دهیم غالبا تهدیدآمیزتر از اشتباهی است که مرتکب می شویم. سرانجام، عشق از فرسودگی می میرد. از این که تغذیه نگردد. عشق وقتی می میرد که یک یا هر دو طرف از آن غافل شوند و از احیاء کردنش و دوباره کمال بخشیدن به آن بازمانند. عشق، مثل هر چیز زنده و پویا، برای رستگاری، تلاش می طلبد. عشق، نمک پاشیدن به زخم های کهنه نیست. التیام بخشیدن آن ها است.
(صفورا حبیبی از روستای لسبو)
آقا امید درج نمی کنی؟! باشه! دارم برات.
امید: بابا! درج کردم که!!! اینقدر هر روز تن و بدن منو نلرزونین! ولی ارزشش رو داشت. پیامکت واقعا عالی بود. مثل خیلی از پیامکای دیگه، چند بار خوندمش.
******
سلام؛ این جمله را دیشب خوندم دیدم با موضوع هفته یه ارتباط هایی داره گفتم براتون ارسال کنم. آنچه انسان ها را کنار هم نگه می دارد شباهت هایشان نیست، درک و شعورشان نسبت به تفاوت هایشان است.
(نرگس، 23 ساله از اصفهان)
******