• شنبه 1394/01/29 - تعداد بازدید 58 مرتبه
    امید: سلااااااام؛ آخیییییش!... راحت شدم. تو این دو سه روزه، مردم از کنجکاوی! امروز صبح اولین کاری که کردم شمارش آراء نظرسنجی بود. دستی انجام شد.
  • چهارشنبه 1394/01/26 - تعداد بازدید 75 مرتبه
    امید: سلاااااام؛ امروز سرم حسابی شلوغه؛ چون دارم موضوعات پیشنهادیتون برا نظرسنجی رو سر و سامون می دم. فعلا این پیامکا رو داشته باشین، تا نوبت
  • سه شنبه 1394/01/25 - تعداد بازدید 73 مرتبه
    امید: س.. س.. سلام؛ می گم ببخشید که دارم نفس - نفس می زنم، آخه دارم از قسمت عمیق می یام. عمیییق. شماهام زودتر برین که واقعا ارزشش رو داره.
  • دوشنبه 1394/01/24 - تعداد بازدید 91 مرتبه
    روز مادر بود. مادربزرگم که همسایه ما است دلهره داشت. نتونستم بفهمم برای چی؟ فقط تلویزیون نگاه می کرد و چشاش پرمی شد. زنگ زدم به نوه ها که بیاین
  • یکشنبه 1394/01/23 - تعداد بازدید 76 مرتبه
    امید: سلااااااام؛ می دونین چرا کم حرف شدم؟ چون شماها اونقدر حرفای خوب برا گفتن دارین که من دیگه حرفی ندارم بزنم. حالا اگه آماده ی عمیق شدنین،
  • شنبه 1394/01/22 - تعداد بازدید 96 مرتبه
    امید: سلااااااام؛ می گم همگی که شنا بلدید؟ اینو گفتم چون عمق پیامک بعدی خیلی زیاده. خییییلی
مشاهده آرشیو کامل مطالب
کمی طاقت داشته باشید...
مشاهده تالارهای اعضا

    • حضور امید، حسین تکلو و خانم عوض زاده در برنامه اردیبهشت
    • 19 اسفند 1392
    • حضور امید، حسین تکلو و خانم عوض زاده در برنامه اردیبهشت
    • 12 اسفند 1392
    • همایش هم اندیشان دزفول ، اهواز ، اندیمشک ، شوشتر - در دزفول
    • 24 بهمن 1392
    • همایش هم اندیشان تهرانی - قرچک ورامین
    • 8 آذر 1392
    • همایش اندیشه سبز - مشهد مقدس
    • 9 آبان 1392
    • هم اندیشان در همایش بزرگداشت حافظ
    • 19 مهر 1392
    • چهارمین میزبان هم اندیشان در صداوسیما : برنامه پنجشنبه اردیبهشت
    • 18 مهر 1392
    • سومین حضور امید در تلویزیون - برنامه اردیبهشت
    • 8 مهر 1392
    • همایش هم اندیشان مشهد مقدس
    • 27 شهریور 1392
    • اولین همایش طرح همیاری بانوان هم اندیش
    • 26 مرداد 1392
    • حضور امید در برنامه طلوع
    • 1391
    • اولین تصویر گرفته شده از پیام
    • نمایشگاه کتاب تهران
    • فعالیت های شخصی و ابراز علاقه هم اندیشان
    • نمایشگاه کتاب 1392
    • نمایشگاه کتاب تهران
    • اردیبهشت 1392
    • همایش یزد هم اندیشان
    • اسفند 1391
    • اولین همایش هم اندیشان تهرانی
    • 22 مهر 1391

« در حال حاضر باشگاه هم اندیشان فعالیتی ندارد. ادامه بحث ها در وبلاگ جناب بیدگلیان جریان دارد »


اگر در این سایت عضو می شوید ، حتما شهر خود را نیز وارد کنید.
پس از عضویت در این سایت می توانید در بخش انجمن های تخصصی به فعالیت پرداخته و با دیگر هم اندیشان بحث و گفتگو داشته باشید.

»آرشیو پیامکهای باشگاه

»آلبوم عکس خاطرات

»آلبوم فیلم

»درباره هم اندیشان

»مرجع شماره های کاربردی


هم اندیشان سه شنبه 1 مرداد 1392

مجموعاً 0 امتیاز از 5 توسط 0 نفر
| نظرات داده شده (0) | مربوط به موضوع: 1392 ، اشتغال خانم ها ،

امید: سلاااااام دوستان خوبم؛ نمی دونم دقت کردید که جوونای امروز اروپا،  مادربزرگ هاشون که هیچ، حتی مادربزرگ های مادربزرگ هاشون و حتی بالاتر هم شاغل بودن!! می خوام بگم اگه بعضی از جوونای امروز ایران، اولین نسل مادران شاغل هستن و سر کار رفتن خانوم ها تو کشورمون چند دهه بیشتر قدمت نداره، تو اروپا، قدمتش چند قرنه! پس اگه یه نگاهی به وضع الان اروپا بندازیم، می تونیم آینده راهی رو که در پیش گرفتیم به خوبی ببینیم. همکارم آقای رزاق که 15 سال تو یکی از کشورهای اروپایی بوده می گه: "اونجا بالای هشتاد درصد جوونا هیچ وابستگی به پدر و مادرشون ندارن. می رن دنبال زندگی. خیلی هاشون تلفنی فقط با پدر و مادرشون ارتباط دارن و سالی یه بار (شب کریسمس) اونا رو می بینن." می گه: "این چیزها اونجا خیلی رایجه. یکی از دلایل مهمش هم از همون جاییه که همه مادرها شاغلن و صبح تا بعدازظهر بچه ها از یکی دو سالگی باید توی مهد باشن." به نظر من درسته که مهد کودک بچه رو مستقل بار می یاره و مزایای خوب زیادی هم داره؛ حتی گاهی یه فرصتیه که مادر، خستگی در کنه؛ ولی وقتی قرار باشه بچه، غیر از یکی دو سال اول زندگیش، بیشتر وقتای مفیدش رو تو مهد کودک بگذرونه و بعد هم ساعت هایی که تو خونه اس با یه پدر و مادر خسته زندگی کنه، بهتر از این نمی شه.

******

دلیل: سلام حال و احوالتون خوبه که؟! یکی از مهمترین دلایل گرایش خانوما به کار بیرون از منزل، باور غلط فرهنگی و اجتماعی هستش که متاسفانه فکر می کنن فضیلت و قدر و منزلت آدم ها به قدرت اقتصادی اوناست. خب اینجاست که بیشتر خانوما کار کردن رو به مهر مادری و محبت به بچه هاشون ترجیح می دن.

(محدثه ام 18 از پایتخت طبیعت) 

امید: یه دلیلش هم اینه که واقعا به عواقبش فکر نکردن. سریال مادرانه رو  می بینین که؟ هم "رها" و هم اون آقا پسری که رها خانوم عاشقش شده به خاطر غفلت خانواده ها، دیگه از کنترل خانواده خارج شدن. هیچ جوری گوش به حرف نمی دن و مشکلاتش رو هم که می بینین. اصل تربیت فرزند بیشتر تو سنین خردسالی و کودکی و بعد هم تا حدی نوجوانی هستش، بعد از اون، دیگه شخصیت بچه شکل می گیره و پدر و مادرهایی که کوتاهی کردن باید "کاسه چه کنم؟" به دست بگیرن.

******

دلیل: سلام بر امید و دوستان هم اندیش؛ به نظرم اکثر دلیل علاقه خانوم ها به کار بیرون اینه که دستشون تو جیب خودشون باشه و اینجوری به استقلال مالی برسن. چون که بعضی از آقایون به خواسته های همسراشون یا بی تفاوتن یا اینکه وسع مالیشون نمی رسه و البته بعضی از این دسته خانوم ها هم خواسته هاشون درحد وسع آقا نیست و مجبور می شن به کار بیرون از خونه تن بدن.

(همون عاطفه تنها با خدا)

امید: می گم: جدای از خانوم هایی که واقعا مجبورن کار کنن تا حداقل نیازهای خودشون و خانوادشون رو تامین کنن؛ به نحوه خرج کردن بقیه خانوم های شاغل، دقت کردین؟ به هدیه های گران قیمتی که می خرن؛ به خریدهای لباس و لوازم منزل و... به اسباب بازی های لوکس غیرضروری که برای بچه هاشون می خرن؛ حتی به خرج هایی که به خاطر عدم حضورشون تو خونه باید بشه و... مشکل اینجا است که برای این که به این سبک از زندگی که آرزوشون بوده برسن؛ دارن از کجاها مایه می ذارن؟ (هم درمورد خودشون؛ هم فرزندانشون؛ هم همسرشون و حتی جامعه!) یه بنده خدایی که چشم های دخترش در نوزده سالگی نابینا شده بود می گفت: "تو یه مهمونی، یکی از دوستام که زن و شوهر شاغلن و برای خودشون از نظر شغل و تحصیلات، کسی شدن، بهم گفتن: خوش به حالت که دخترت کور شده. بچه ما معتاد شده و هیچ جوری نمی تونیم مهارش کنیم. داریم از غصه دق می کنیم."      

******

دلیل: آقا امید! توی این دوره زمونه اینقدر خرج ها بیشتر از دخل هست که زن و مرد مجبورن با هم کار کنن! بعضی ها به کار هنری علاقه ای ندارن پس نمی شه به زور زنی تو خونه بمونه تا کار هنری کنه. آدما با هم فرق دارن.

(ناهید از قم)

امید: آبجی! باشه! نمی خوام تو آمپاس شدید قرار بگیری؛ ولی به شرطی که درمورد تک تک اون خرج هایی که می گی فکر کرده باشی و تشخیص داده باشی که به اون هزینه ها و مشکلات و عواقبی که سر کار رفتنت درپی داره، ارجحیت داره. همین! راستی! جهت اطلاع دوستان! "آمپاس" از واژه آلمانی Engpass (انگ پاس) به فارسی وارد شده و به معنای تنگنا هستش. بگین خب!

******

سلام؛ به نظر من تا قبل از تولد فرزند، زن می تونه با توافق همسر به صورت پاره وقت در جایی که شأنش باشه کار کنه؛ اما وقتی بچه به دنیا اومد باید بشه یه مادر نمونه و به تربیت بچه اش برسه تا زندگیش از هم نپاشه؛ البته این درمورد همه صدق نمی کنه نباید همه عقاید رو به سمت پول سوق داد. چیزای مهمتری هم هست. آدمی را آدمیت لازم است.

(فاطمه امیری از جیرفت)

امید: البته یه نکته ای هم وجود داره. خیلی از خانوم ها وقتی با همین اندیشه، مشغول به کار می شن و به پولی که به دست می یارن وابسته می شن و می تونن هر جوری دوست دارن خرج کنن؛ دیگه دل کندن از کار براشون سخت می شه؛ یا برای بچه دار شدن و یا وقتی بچه دار شدن، برای ترک کار، امروز و فردا می کنن. خیلی وقت ها هم بالاخره تصمیم می گیرن هر جوری شده کار رو ادامه بدن. اگه به دور و برتون خوب دقت کنید نمونه هاش رو زیاد می بینید.

******

سلام؛ امید! من این همه درس می خونم پزشکی قبول بشم بتونم به آرزوهام برسم. به فقرا کمک کنم. مسجد بسازم. سفر برم. نه اینکه واسه خریدن یه لباس محتاج همسرم باشم و اگه همسرم بخواد مانع کارم بشه ترجیح میدم مجرد بمونم.

امید: آبجی! این روزها خیلی ها به خاطر همین طرز تفکر، برای همیشه  مجرد می مونن؛ البته یه راهی وجود داره. اینکه پزشک بشی و با کار پاره وقت به دیگران هم خدمت کنی؛ البته اگه طمع پول بذاره و تمام وقتت نکنه!!!!

******

سلام به هم اندیشان؛ آقا امید ببخشید که راجع به زندگی شخصیتون کنجکاوی می کنم. سوالم اینه که الان خانم شما کار پاره وقت دارن؟ سرچشمه ش هم اینه که مگه چند تا بانو می تونن پرستاری قبول بشن که جامعه پزشکی کشورمون از پیشینه این استعداد ها محروم می شه؟

(پ.ب)

امید: درسته که خانومم پرستاری خونده و به خاطر زندگیش سر کار تمام وقت پرستاری نمی ره؛ درسته که جامعه به پرستار نیاز داره و اگه همه بخوان اینجوری فکر کنن... ولی واقعیت اینه که هیچ وقت روزی نمی رسه که همه اینجوری فکر کنن؛ هم شرایط زندگی آدما و هم طرز فکرهاشون اونقدر متفاوته که همیشه افرادی هستن که نذارن اون فضای شغلی خالی بمونه. ضمن اینکه پرستاری رشته ایه که تو زندگی خودت و دیگران خیلی  به درد می خوره. من به هیچ وجه مخالف تحصیل خانوم ها نیستم؛ به هیچ وجه؛ فقط معتقدم باید تو رشته ای تحصیل کنن که اگه یه روزی قرار شد کار نکنن اون رشته به دردشون بخوره و یا رشته ای باشه که بشه باهاش کار پاره وقت انجام داد. درضمن؛ در جواب سوالتون: خانومم تا حالا بارها مواقعی که شرایط زندگی بهش فرصت داده، در رابطه با شغلش، نزدیک خونه، کارهای پاره وقت انجام داده. در حد دو سه ساعت در روز و یا گاهی چند ساعت در هفته. خیلی هم راضی بوده. چندین بار هم تو کلاس های آموزشی هنری شرکت کرده که وقتی آثار خودش رو می بینه و یا تحسین دیگران رو، خیلی حس خوبی بهش دست می ده و این حس نمی ذاره به خاطر تصمیمی که درباره شاغل نبودن گرفته، احساس بیهودگی کنه.   

******

سلام؛ یه چیزی فراموش شده! حواسمون باشه یادمون نره؛ چون یه چیز شناخته شده است بین ما. هم اندیشان! متوجه نشدید چیه؟؟ قضیه پس گردنی رو می گم. دیگه دستامون خشک شد از بس نزدیم...

(حسین از اصفهان)

امید: ای بابا! دوباره شروع شد؟؟!!

******

سلام به داداش امید و پیام و هم اندیشان؛ مرد تو زندگی باید یه ماهیانه ای به همسر خودش بده که به اون نفقه می گن؛ درضمن، هیچ منتی نمی تونه بذاره؛ چون واجبه!

(میلاد اکبری، دانشجوی عمران، اصفهان، شهرک ولیعصر)

امید: خوبه! آقایون داره کم کم پیداشون می شه.

******

سلام؛ بابای من با کار کردن مادرم در بیرون از خونه مخالفه و می گه برای یه زن بیرون از خونه خطرات بسیاری هست؛ در ضمن می گه وقتی از سر کار میام اگه مادرت نباشه خستگی‌ام تو تنم می مونه.

(ناهید سهرابی از روستای مندرآباد، قزوین)

امید: یکی از هم اندیشان می گفت: "خودم یکی از قربانیان کار تمام وقت مادرها هستم؛ وقتی از مدرسه می اومدم و خونه خالی رو می دیدم..." تازه اینا مشکلات روانیشه؛ ما هنوز درباره "غذای چند روز رو یه بار درست کردن و تو فریزر گذاشتن و..." بعضی خانومای شاغل و اینکه شاغل بودنشون چقدر باعث می شه تا خانواده از محصولات کارخونه ای که کلی مواد شیمیایی و نگهدارنده داره مصرف کنن، زیاد حرف نزدیم.

******

سلام داداش امید؛ قبلا هم پرسیدم؛ ولی جواب ندادی!! این مواد نگهدارنده که این همه می گی بده، می شه بگی دقیقا چه مضراتی داره؟؟؟؟

(نیلوفر)

امید: ببین! فکر کنم مقاله ای که در همین رابطه اول مهر پارسال تو روزنامه همشهری چاپ شده، مشکلمون رو حل کنه. خلاصه این مقاله:

غذاهای حاوی مواد نگهدارنده در کمین سلامت. کارشناسان بهداشت نسبت به استفاده بی‌رویه از افزودنی‌ها در مواد غذایی فرآوری شده در ایران هشدار دادند. به گفته کارشناسان، مواد‌افزودنی‌ زیادی که به انواع محصولات غذایی صنعتی اضافه می‌شود مانند نگهدارنده‌ها، شیرین‌کننده‌های مصنوعی، عطر و طعم‌‌دهنده‌ها و رنگ‌ها ممکن است در کوتاه مدت اثری نداشته باشد یا مقدار آن ها در مواد غذایی در حد استاندارد باشد؛ ولی وقتی مقدار این مواد در کل دریافت‌های روزانه و حتی ماهانه در نظر گرفته شود، می‌تواند خطری برای سلامتی باشد؛ به‌ویژه اگر مصرف اینگونه محصولات از سنین کودکی آغاز شده باشد. دکتر حامد پورآرامی، کارشناس ‌ارشد دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت در این زمینه به خبرنگار همشهری گفت: افزودنی‌های رایج در صنعت مواد غذایی به ‌منظور بهبود رنگ، بافت، کیفیت و ماندگاری مواد غذایی به آن ها افزوده می‌شود. وی با اشاره به اینکه استفاده بیش ‌از حد از این افزودنی‌ها در مواد غذایی، زمینه بروز برخی از سرطان‌ها را فراهم می‌کند؛ به خانواده‌ها هشدار داد: حتی اگر شرکت‌های تولید‌کننده حدود مصرف افزودنی‌های مجاز را رعایت کنند اما افراد در طول روز، از محصولات غذایی فرآوری‌شده و کنسروی بیش از حد استفاده کنند، باز خطر دریافت بیش از اندازه این مواد وجود دارد؛ به همین دلیل توصیه می‌شود که در برنامه غذایی روزانه حتی‌المقدور از مواد غذایی تازه استفاده شود تا زمینه بروز انواع سرطان‌ به حداقل برسد.

******

مشکل: وقتی تو یه خانواده هم مرد و هم زن برن سر کار، مردی که سر کاره دلش بخونش گرم نباشه؛ یعنی بدونه که وقتی میاد خونه نه تنها کسی انتظار اومدنشو نمی کشه بلکه یه نفرم باهاش خسته می یاد خونه، معلومه که دلش از خونه سیر می شه و.....

(یاسمنم)

امید: از همتون ممنونم. بحث، واقعا داره همه جانبه پیش می ره. برای ادامه بحث، فردا همدیگه رو می بینیم. بگین خب!

تعداد پیامک های دیروز: 3485 

به اشتراک بگذارید...

کد امنیتی رفرش

مطالب مشابه:

  1. هم اندیشان پنجشنبه 29 اسفند 1392
  2. هم اندیشان چهارشنبه 28 اسفند 1392
  3. هم اندیشان سه شنبه 27 اسفند 1392
  4. هم اندیشان دوشنبه 26 اسفند 1392
  5. هم اندیشان یکشنبه 25 اسفند 1392
  6. هم اندیشان شنبه 24 اسفند 1392
  7. هم اندیشان پنجشنبه 22 اسفند 1392
  8. هم اندیشان چهارشنبه 21 اسفند 1392
  9. هم اندیشان سه شنبه 20 اسفند 1392