هم اندیشان سه شنبه 18 فروردین ماه 1394

سلام؛ امید یه چیزی بگم قول می دی گوشمو نکشی؟! من می تونم دیگران رو ببخشم. با این که خیلی سخته بدی هاشون رو فراموش کنم؛ اما به راحتی می بخشمشون؛ اما برای دید و بازدید و صله ارحام خیلی مایل به دیدنشون نیستم! راستشو بخوای از دست همه اطرافیان با کنایه و زخم زبوناشون خیلی خسته ام. می شه بگین چی کار کنم که بتونم به راحتی باهاشون ارتباط برقرار کنم؟! (؟)

امید: خب! چرا همه وایسادین منو نیگا می کنین؟ حرفی، نظری، راهکاری، چیزی! اول پیامک بنویسین: "پاسخ" درضمن جواب سلام من رو هم بدین که واجبه!... چیه؟ چرا دوباره دارین اینجوری نیگام می کنین؟... آآآآخ! اصلا سلام نکردم من! پس سلااااآآآآآم  

******

سلام آقا امید و هم اندیشان عزیز؛ یه مطلب جالبی خوندم دیدم ربط به بحثمون داره به شما هم بگم: در عصر یخبندان، بسیاری از جانوران از سرما یخ زدند و مردن. خارپشت ها که وخامت اوضاع را دیدند تصمیم گرفتند دور هم جمع شوند و خود را از سرما حفاظت کنند؛ اما خارهایشان همدیگر را زخمی می کرد. با اینکه وقتی نزدیک هم بودند گرمتر بودند؛ ولی تصمیم گرفتن از هم دوری کنند و بسیاری از سرما مردند. پس مجبور به انتخاب شدند که یا خارهای دوستان را تحمل کنند یا نسلشان محو گردد. تصمیم گرفتند گردهم آیند. آموختند که زخم های کوچکی که از همزیستی نزدیک به وجود می آید مهمتر از گرمای وجود یکدیگر نیست و به این ترتیب آن ها زنده ماندند. آقا امید بدرج تا هم اندیشان عمیق شن. (آرزو، ۱۹ ساله از کرج)

******

نظر: سلام علیکم؛ این نظر منه، نه نظر روانشناسا! این نظر امیر آسمان و زمینه... مولامون امیرالمؤمنین (ع) فرمودن: مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده. با همه دوست و مهربان باش. اگر گناهی از آنان سرزد و خواسته یا ناخواسته اشتباهی مرتکب شوند آنان را ببخش و بر آنان آسان گیر آنگونه که دوست داری خدا تو را ببخشد و بر تو آسان گیرد. (نجمه آل بوبالد "دختر عرب" از اهواز)

******

سلام ب خانواده در حال رشد کیفی و کمی "ها" اینم یه دلنوشته: آموخته ام اگر زندگی را سخت بگیرم سخت خواهد گذشت. آموخته ام که هیچ اتفاقی بدون دلیل رخ نمی دهد. آموخته ام یک درصد، امید کمی است؛ ولی صفر نیست؛ پس همیشه امیدی هست. (محمدباقر جلالی، خلیل آباد، خ رضوی)

******

آقا امید سلام؛ سال نو، افکار نو و باشگاه نو، آآآآآمین. امیدوارم تو سال پیش رو، دیکتاتور رفته باشد؛ در دام مانده باشد و از یاد رفته باشد. پینوشه رو می گما! تو ناراحت نشو! (آقای خانعلی پور از لنگرود)

امید: بابا! دلم هری ریخت پایین! شماها تا منو سکته ندین ول کن نیستین!

******

سلام آقا امید؛ من مجله رو گاهی دنبال می کنم. خیلی وقت ها افرادی هستن که خصلت های بدی دارن اما چون عزیزن نمی تونی ترکشون کنی یا باهاشون تند برخورد کنی. پدر من اخلاقیات ناپسندی داره؛ اما من باز هم دوستش دارم؛ چون پدرمه.

******

سلام؛ منم فکر می کنم اگه یه بدی هایی تو اطرافیانمون دیدیم که واقعا اذیت می شیم و اصلا امکان نداره قطع رابطه کرد، لااقل خودمون سعی کنیم اون رفتار رو با دیگران نداشته باشیم. می بینین حتی این جور آدما هم می تونن اثر مثبت تو ما داشته باشن؟ فقط به نگاه ما بستگی داره. (فاطمه رسولی از تبریز)

******

"دردها"  فراموش می شوند ولی "همدردها" هرگز... من بودن آن هایی را می خواهم که حتی "یادشان" زندگی را زیباتر می کند. سلام امید و دوستان خوبم؛ من با شما زندگی می کنم و تازه دارم طعم زندگی رو می چشم. به این باور رسیدم که اگه هم اندیش واقعی باشی تحمل سختی ها هم راحت تر می شه؛ پس برای کنار هم بودن و ماندن، همه با هم دعا کنیم. به امید خبرای خوش. (عسکریم از نجف آباد)

******

نظر: برای بالا بردن ظرفیت، لازمه که ابتدا از خطاها و اشتباه های کوچک دیگران بگذریم تا توانایی بخشش در ما به وجود بیاد. در ضمن داشتن همچین ظرفیتی، نیازمند ایمان و معرفتی والا در راه خدا است. دوستان هم اندیش؛ سعی کنید در این سال جدید از هیچ کس کینه به دل نگیرید و با بخشیدن دیگران به سلامت روح و روان خودتون کمک کنید. (یوسف خانی از اهواز)

امید: می دونین؟ گاهی بخشیدن و بیرون کردن نفرت و کینه از دل، واقعا سخته. اینجور وقتا باید از خدا بخوایم کمکمون کنه. اینجور وقت ها، عنایت های خدا لازمه. می بینین؟ ماها زیاد کار با خدا داریم. این فقط یه کوچیکشه!

******

سلام به امید و دوستان عزیزم؛ امید کاش می دونستی که الان چقدر به دعای هم اندیشان نیاز دارم. خواهش می کنم که از صمیم قلب برام دعا کنید. (فاطمه، دوست دار همیشگی خدا)

امید: راستش! دعا کردن در حق دیگران، هم حال اونا رو خوب می کنه و هم حال خود آدم رو. اینم یکی از اون قوانین معنویه. چهارشنبه تو مجله اندیشه یه مطلب دوست داشتنی، در این زمینه براتون می ذارم. 

******

سلام؛ هر وقت پیام می دم و پیامم درج نمی شه، یاد حرف فاطمه خانوم که فکر کنم از تاکستان پیام داده بودند می افتم: از بین هر ۵۰۰ پیامکی که درج می شه، یکیش ممکنه مال من باشه. چه حوصله ای داشتن که نشستن اون همه حساب کتاب کردن! (سید علی)

امید: اتفاقا الان، اتفاقی از روی پیامکش رد شدم. حالا که حرفش به میون اومد بذار برگردم بذارمش اینجا...

******

از الآن به فکر این هستم که انگورا برسن و باهاشون شیره و سرکه و کشمش درست کنیم. حالا کو تا مرداد... دعا کنید امسال محصول خوبی به دست بیاد. (فاطمه از تاکستان)

امید: می دونم دیگه! الان که حرف شیره شد همه فیلشون یاد هندستون می کنه و یاد قول من می افتن. همین روزا دستور تهیه شیره رو می ذارم براتون.  

******

بهشت در دستان مادر بود. آن را زمین گذاشت تا فرزندش را در آغوش بگیرد. اکنون بهشت زیر پای مادر است. میلاد بانوى ملکوت، روز زن و مادر، پیشاپیش بر شما هم اندیشان مبارک. (مرضیه، دبیر تاریخ از شیراز)

******

سلام؛ قاسمم، دکوراتور از تهران. به مادرم گفتم واسمون دعا کنه. نگران برقراری باشگاه نباشین. توکل بر خدا

امید: معلومه که خیلی باهوش و زرنگی! دعای مادر، دعای دو آتیشه است. کولاک می کنه. کولاک!  

******

سلام دوستان باوفا؛ سال جدید مبارک. من به لطف خدا و به لطف هم نشینی با هم اندیشان، سال خوبی رو شروع کردم. تونستم اول سال، کف پای مادرم رو ببوسم و بذارمشون رو صورتم. حس فوق العاده ای بود. با اینکه الان چندصد کیلومتر ازش دورم؛ اما با کاری که کردم روز مادر حس خوبی خواهم داشت؛ چون از کارم لذت بردم. خواهرم که از من 12سال بزرگتره بهم گفت: تو چقدر عاقلتر شدی؟ اینو از حرفام برداشت کرده بود. آخه یکسال بود همو ندیده بودیم. در کل با شما بودن واسه ما سرتاسر سود بوده و خواهد بود. انشاالله. (صادقیان، متولد اول فروردین 1365، اهل هوراند، ساکن کرج)

******

سلاام؛ خدا قوت. دوستان سال نو مبارک. روزای آخر سال بود که موفق شدم بعد از مدت ها گشتن، کتاب "کیمیای محبت" شیخ رجبعلی خیاط رو پیداکنم و بخرم. تو تعطیلات عید، کتاب رو خوندم. فوق العاده بود. مثل شما که فوق العاده و بی نظیرید... (مرضیه موسوی واسعی از خرمدره)

******

سلام؛ چقدر خوبه تو این زمونه ای که بد شدن خیلی راحت تر شده و حتی جذاب تر، ما جایی رو داریم که کمکمون می کنه خطا نریم. خدا این جمع صمیمیمون رو همیشه حفظ کنه. (معصومه، 19 ساله، تهران)

******

با سلام؛ آقا حتما یادتونه قرار گذاشتیم بعد نماز واسه بچه هامون دعا کنیم؟ من می گم ما مجردا اول واسه همسر آینده مون دعا کنیم و بعد واسه بچه! فک کنم بهتر از سبزه گره زدن جواب بده! (فاطمه از تبریز)

******

سلام به همه دوستان و آقا امید؛ واقعا زیبا است. یک دوستی داشتم پلوی غذایش را خالی می خورد و گوشت و مرغش را می گذاشت آخر کار. می گفت: می خواهم خوشمزگی اش بماند زیر زبانم. همیشه هم پلو را که می خورد سیر می شد و گوشت و مرغ غذا می ماند گوشه ی بشقابش. نه از خوردن آن پلو لذت می برد و نه دیگر ولعی داشت برای خوردن گوشت و مرغش... برای جاهای خوشمزه ی غذا... زندگی هم همینجوری است. گاهی شرایط ناجور زندگی را تحمل می کنیم، لحظه های خوبش را می گذاریم برای بعد. برای روزی که مشکلات تمام شود. هیچ کداممان زندگی در لحظه را بلد نیستیم. همه ی خوشی ها را حواله می کنیم برای فرداها. برای روزی که قرار است دیگر مشکلی نباشد؛ غافل از اینکه زندگی دست و پنجه نرم کردن با همین مشکلات است. یک روزی به خودمان می آییم و می بینیم یک عمر در حال خوردن پلوخالی زندگی مان بوده ایم و گوشت و مرغ لحظه ها، دست نخورده مانده گوشه ی بشقاب. دیگر نه حالی هست و نه میل و حوصله ای... (آرامی،20 ساله، کاشمر)

******

سلام امید؛ من همونیم که درباره سوره توحید پیام داده بودم. اول ازت بابت درج پیامم تشکر می کنم و حالا که دیدم درجش کردی می خوام موضوع رو بشکافم. سوره توحید برام معجزه کرده. چند ماهی می شد که شبا قبل از خواب این سوره رو با اعتقاد می خوندم تا اینکه چند وقت پیش یه خواستگار برام پیدا شد که اسمش توحید بود! تمام خصوصیات یه مرد ایده آل رو داره و اگه خدا بخواد قراره با هم ازدواج کنیم. مطمئنم معجزه های بزرگتری در پس این سوره نهفته. پس با اعتقاد بخونیدش تا اثراتش رو ببینید. (راضیه از ابهر)

******

سلام؛ بعد چهار سال، وقتی به ته خط رسیدم؛ وقتی نگاه اشتباهم به زندگی به ته خط کشوندم؛ وقتی کاملا ناامید شده بودم که حال دلم خوب بشه؛ نوروز 94 به لطف خدا حالم خوب شد. منتظر نباشین حرفاتون یه دفعه اثر کنه. گاهی وقتا گذر زمان خودش مسائل رو حل می کنه. (نسرینم از کرمانشاه)

******

سلام؛ من از اول تاسیس باهاتون بودم. تقریبا هر روز پیاما رو می خونم؛ حتی وقتی که آنتن ما شکسته بود می ر فتم خونه داداشم؛ اما فقط زمانی که پیام بود پیامم درج شد و بعد از اون چند بار پیام دادم که ندرجیدی امیدخان؛ اما عیبی نداره حالا به خاطر هم اندیشان باصفای باشگاه، پیام می دم. (از پیشکسوتای باشگاه، فندرسک)

امید: می دونین من مدت ها است که یه آرشیو معرفت برا خودم درست کردم و گاهی که فرصت می شه، پیام های معرفت رو با شماره می ذارم توش؟ اینجوری یه کم دلم آروم می شه. گذشتن از روی اون پیامکا خیلی سخته!

******

سلام امید؛ قبول دارین بعضیا ذاتن باظرفیتن؟ بعضیام با گذر زمان و کسب تجربه، تحمل نظرات و رفتارهای متفاوت در اون ها بیشتر می شه. اصلا یه تعریف از ظرفیت بدیم بد نیست!! (کبری)

امید: ببینیم پیامک بعدی، می تونه کارمون رو راه بندازه؟

******

 سلام؛ واقعیت اینه که: ظرفیت موجودات و انسان ها همانند ظرف هایی نیست که برای برخی نصف و برای برخی تمام آن پر شده باشد؛ بلکه هر موجودی متناسب با وضعیت و موقعیت خود ظرف و ظرفیتش شکل خواهد گرفت. همه ی ظرف ها، متناسب با ظرفیت خود پر است. به هر مقدار که قابلیت ها و استعدادها بیشتر بشه و فعلیت پیدا کنه، به همان مقدار ظرف ها نیز بزرگتر خواهد شد. به طور مثال: هر مقدار معلومات و درجات علمی انسان افزایش پیدا کنه، ظرف قلب و سینه ی او هم بزرگتر خواهد شد. (فریده و علیرضا، 73 و 69)

******

سلام؛ نظر: ظرفیت بالا یکی از ویژگی های بارز اخلاقى مادرم در برخورد با اطرافیانه. نه به یک حرفی ناراحت می شه، نه زود بهش بر می خوره و نه... مادرم می گه: رمزش اینه که توقعاتمون رو از اطرافیان پایین بیاریم و به همون اندازه در محاورات و برخوردها به این فکر کنیم که هر عملی از من سر بزنه، ذهنیت فرد نسبت به من رو شکل می ده و... راستی! بهم گفتن: دوست چند بخشه؟ گفتم: ای آقا! از بخش و روستا گذشته! دوست، یه دنیا است! مخصوصا دوستای هم اندیشم!  (مریم خالقی، زنجان)

******

سلام امید و هم اندیشان مهربان؛ من از شما در این شروع سال یک چیزی می خوام و اون اینه که بیایید درمورد مشکلاتی که با دیگران داریم و باعث کدورت شده، یک بار دیگه مسئله رو مرور کنیم. شاید ما اشتباه کرده باشیم. برادرم با داییم مدت ها قهر بود تا اینکه 9 فروردین داییم فوت کرد و حالا که مشکل رو مرور کردیم چیزی جز سوءتفاهم نبوده! پس بیایید تا زنده هستیم مشکل رو حل کنیم. شاید فردا دیر باشه. (شهره از شیراز)

******

سلااااام؛ من اینجام... هم اندیشان من اینجام! کمکم کنید! می شه به بقیه بگین حداقل اگه کاری از دستشون برنمیاد ناامیدم نکنن. من ته ته دره ام! یه قدمی طلاق! ولی دارم تمام تلاشمو می کنم که اشتباهاتمو جبران کنم و به زندگی مشترک مون برگردم؛ آخه وحشتناک دوستش دارم. برام دعا کنید. جبران و تلاش رو از شما یاد گرفتم. (منم همون دخت بندر)

******

هیچ وقت گذشته ی کسی را زیر و رو نکن؛ حتی عزیزترینت! زیباترین باغچه را هم که بیل بزنی حداقل یه کرم از توش پیدا می کنی. (مریم، 20 ساله از کرمانشاه)

******

سلام دوستان؛ سال خوبی براتون آرزو دارم. این پیام معرفته برا همه شما بامعرفتا. وقتی دوستان این جمله رو می گن احساس عجیبی بهم دست می ده و لبخند پرمهری رو لبام می شینه. این جمله: "ممنون که هستید" (محمد رسول)

امید: همتون و همه ی عزیزانتون رو به خداوند می سپارم.

آمار سرشماری تا این لحظه: 9036

تعداد پیامک های دیروز: 3648