هم اندیشان شنبه 11 مرداد ماه 1393

به نام او. سلام...

زندگی با همه وسعت خویش

محفل ساکت غم خوردن نیست

حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نیست

اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست

زندگی جنبش جاری شدن است

از تماشاگر آغاز حیات

تا بدانجا که خدا می داند.

هنگام برخورد با مشکلات افسرده و رنجیده خاطر نشوید. در زندگی هر کس، مشکل وجود داره. هیچ آدمی تو دنیا بدون مشکل نیست. انسان هر وقت در سخت ترین شرایط زندگی گیر کرد فقط باید امیدش به خدا باشه و به این فکر کنه و با خودش بگه: خدایا! باید چه درسی از این وقایع بگیرم؟ و سعی کنید تو اوج رنجهاتون با خودتون بگید: "پروردگارا می دونم که گره از کارم باز می کنی، تو رو شکر می گویم." ما انسان ها همیشه بهترین راه رو برای پیمودن می بینیم؛ اما فقط راهی رو می پیماییم که به اون عادت کردیم! انسان کافیه فقط یک اشتباه یا یک اتفاق رو چند بار تکرار کنه. دیگه براش یه عادت می شه. عادت کردن به ایستادگی در مقابل مشکلات، اشتباهه. چرا که انسان باید به فکر راه حل اشتباهات و مشکلات زندگی باشه. در مقابل مشکلات نباید ایستاد، باید حرکت کرد.

(حدیث فلاحی)

امید: سلااام؛ فکر کنم با این پیامک عریض و طویل، مطلب رو گرفتین؛ یعنی منظورم اینه که موضوع دستتون اومد. می دونم که مثل همیشه اگه صبر کنیم و هی نگیم این حرفا همه اش شعاریه، آخرش یه چیزی دستمون رو بگیره. درسته! خیلی از این پیامکا ممکنه ظاهرش شعاری به نظر برسه؛ ولی اگه توش عمیق شیم، می بینیم اتفاقا راه حل اصلی اونجا است. اصلا همین پیامک بعدی. یه خورده بهش عمیق شین!

******

سلام به آقا امید؛ به نظر من تنها راه ایستادگی در برابر مشکلات توکل به خداست؛ البته توکل در معنای حقیقی خودش؛ یعنی اینکه از تمام وجود به خدا توکل کنیم؛ چون توکل واقعی به خدا قدرت مقاومت و قوت قلب زیادی به انسان می ده. البته در کنار اون باید تلاش کرد و از تمام نیرو و توان برای حل مشکل استفاده کرد و با اطمینان نتیجه نهایی رو به خدا سپرد، نه اینکه گوشه خونه کز کرد و فقط گفت خدایا به تو توکل می کنم. در این صورت باید مطمئن بود که با کمک خدا و همت خود انسان مشکل به راحتی حل خواهد شد. این بهترین راهه چون در کنار تلاش پشتمون به خدا گرمه.

(ندا، 18 ساله، کرمان)

******

سلام؛ هم اندیشان به دلیل یه سری مشکلات که برام پیش اومده می خوام واسه همیشه از باشگاه برم. مدتی کنارتون بودم و از تجربیاتتون بهره مند شدم. به زنگ تفریحاتون خندیدم و برای حل مشکلاتتون دعا کردم. مطمئن باشید هیچوقت فراموشتون نمی کنم. امیدوارم همیشه شاد باشید... خدانگهدار! جانم؟.... بله؟ بععععععله از اتاق فرمان اشاره می کنن که ما کماکان در خدمت شما هستیم. حالا اشکاتون رو پاک کنید.

(دختر مامانم هستم از خونمون، مدل 73)

******

سلام؛ خسیسه به زنش می گه امروز جون یه نفر رو نجات دادم. زنش می گه مگه چیکار کردی؟ می گه به ١ فقیر ده هزار تومان دادم دیدم داره از خوشحالی می میره ازش پس گرفتم!

(مریم از بیستون)

******

سلام؛ آقای امید رضایی! راستش من فکر می کنم این حس خوشایند کاملا موقتیه. چرا که شما تازه اول راهی. خواب و استراحت و بیکاری، ته تهش 3 سال دیگه بهت حال می ده؛ بعدش به خودت میای می بینی واسه راحتی و آرامش، خیلی چیزای دیگه جز خواب هم نیاز داری. بیشتر فکر کن! شاید اون موقع دیر باشه.

(یاسمین از شوشتر)

******

سلام؛ خوبی امید خان؟ رفته بودیم خارج از شهر گردش. از هر ماشین که وارد اونجا می شد پنج هزار تومن می گرفتند و بعد اگه هر کی آخر سر کیسه زباله اش که آشغال های خودشو داخلش ریخته بود بهشون تحویل می داد چهل درصد پولشو پس میدادن. جالب بود واسم. التماس دعا.

(پ از خ)

امید: فکر کنم برا هممون جالب باشه. من که لذتش رو بردم. 

******

سلام هم اندیشان؛ چند بار تو موقعیتی بودم که پدرم ازم کاری خواست و من خیییلی زورم میومد انجام بدم. عین همون چند بار خواستم بهتون پیام بدم و بگم این نوکری پدر و مادر که می گین خیلی سخته! ولی نتونستم؛ چون حین نوشتن یه چیزی همه اش بهم می گفت داری اشتباه می کنی! این حس و "توفیق"رو مدیون خدا و شما هستم. متشکرم!

(مرضیه بانو، اهل قم، ساکن یه جای دورتر)

******

سلام؛ اول باید ببینیم مشکلاتمون چی هستن؟ واقعا تا چه حد بزرگن؟ ما خیلی وقت ها مشکلاتمون رو خودمون بزرگش می کنیم. گاهی وقت ها آدم فکر می کنه بیشترین مشکلات دنیا رو خودش داره؛ در حالی که عملا اینطور نیست. سال ها پیش که از طرف مدرسه به سینما رفته بودیم، بین سانس ها کارتونی گذاشتن که هنوز یادمه. تو این کارتون، هر کسی مشکلاتش تو یه ساک تو دستش بود و هر جا می رفت با خودش می برد. آدما وقتی ساک بقیه رو می دیدن فکر می کردن سبکتره؛ اینجوری شد که یه روز تصمیم گرفتن ساک هاشون رو با هم عوض کنن. شب، ساک هاشون رو گذاشتن تو میدون شهر و قرار شد صبح، هر کسی هر ساکی رو که دوست داره برداره. بالاخره صبح شد و هر کسی هر ساکی که به نظرش سبکتر بود رو برداشت و در طول روز همراهش بود. جالب بود که وقتی شب شد، هر کسی دنبال ساک خودش می گشت؛ چون اینو فهمیده بود که مشکلات خودش کمتر از بقیه است.

(بهزاد، 24 ساله، ترم هفت اقتصاد دانشگاه ملی تبریز به همراه دوستاش)

******

سلام به هم اندیشان عزیز و امید؛ درباره موضوع هفته خواستم بگم که آب اگه صداش قشنگه و از شنیدنش لذت می بریم به خاطر اینه که تو راهش کلی سنگه. زندگی ما هم همینه. اگه مشکلاتو قبول کنیم و به این فکر کنیم که با وجود همین مشکلاتم می تونیم احساس خوشبختی کنیم، دیگه اونقدرا هم بهمون سخت نمی گذره.

(مصطفی، ۱۸ ساله از قم، پسر مشکی پوش که تو نمایشگاه بهم گیر دادین چرا مشکیم کلا!)

******

سلام امید؛ پدر دوست داداشم امروز به رحمت خدا رفت. سکته قلبی کرد؛ ولی می دونی یه حسرت تو دلش بود؛ اونم این که چرا دست پدرش رو نبوسیده! نکته اش اینکه هیچ وقت برای محبت کردن به عزیز ترین افراد زندگیمون تردید نکنیم؛ شاید دیگه هیچ وقت چنین فرصتی پیش نیاد.

(مریم، 19 ساله از لرستان)

******

سلام به هم اندیشان و امید خان! امید! گفتی مشکل خواستم راهکار بدم. از نظر من مثبت اندیشی می تونه هر مشکلی رو حل کنه؛ البته اگه توکل به خدا رو هم چاشنیش کنیم.

(سمانه هستم. بدرج امید! اگه ندرجی دستور پلمپ باشگاه رو می دم)

******

سلام؛ یه مورچه رو در نظر بگیرید که یه دونه شکر رو بخواد به لونه اش برسونه. چقدر تلاش می کنه تا از پستی و بلندی ها بگذره و به مقصدش برسه. این تلاش ها رو درنظر بگیرید. همه اش می تونه برای ما درس باشه. خیلی حرفه! درسته؟!!

(محسن، 24 ساله، یاسوج)

******

سلام "همپا"ى عزیز؛ می گم دقت کردین که این آقا محسن 24 ساله از یاسوج و همین نجمه خانم 23 ساله از اهواز، سه ساله به باشگاه پیام می دن و من ندیدم تو این مدت خداى نکرده، احیانا آقا محسن بشه 25 ساله و نجمه خانم هم بشه 24 ساله! می گم خوش به حالشون سنشون پایداره؛ یعنى هیچ وقت بیشتر نمیشه آیااا؟؟!!

(مرضیه رستمى، 20 ساله، شهرستان مرند، روستاى ابرغان)

******

سلام؛ امروزه بدون ملاحظه ایام را می گذرانیم. خیلی کم می خندیم. خیلى تند رانندگى می کنیم. تا دیر وقت بیدار می مانیم. خیلى خسته از خواب برمی خیزیم. کم مطالعه می کنیم. اغلب اوقات تلویزیون نگاه و در اینترنت سیر می کنیم! به ندرت با خدا راز و نیاز می کنیم و همیشه در حال گلایه از زمانه و سرنوشتیم.

(مریم محمدى)

******

امید اگه کس دیگه ای بجز خودت بود شک نکن دیگه پیام نمی دادم؛ ولی چون بهت ایمان دارم دوباره برای چندمین بار و چندمین روز ازت می خوام درج کنی که حیاتیه. من دنبال کلاس آشپزی می گردم ولی پیدا نمی کنم. از دوستان قمی اگه کسی سراغ داره لطفا آدرس و شماره آموزشگاه رو بفرسته.

(از قم)

امید: شنیدی می گن: "آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم"؟ کلاس آشپزی دو قدمیته. خوب چشاتو باز کن می بینیش! باور کن سر کارت نگذاشتم. مادربزرگت! من دارم حسرت می خورم که ای کاش مادربزرگام کنارم بودن و می تونستیم دستور اون غذاهای خوشمزه و سالم قدیمی رو ازشون بگیریم. حالام داریم یه کارایی می کنیم. بالاخره بزرگترای دیگه ای هم هستن. من می دونم تو خیلی از این کلاسای آشپزی جز غذاهای قاطی پاتی و انواع دسر و شیرینی و... که دشمن سلامتیه، چیز دیگه ای یاد نمی دن!  

******

سلام علیکم؛ خوبین که؟ روز به روز توسط باشگاه هم اندیشان آگاهیمون بیشتر و بیشترتر می شه. درباره مسائل مختلف. می خوام بگم "آگاهى" خودش یه راهکار برا ایستادگى در برابر مشکلاته؟ درسته آیا؟ امیدخان مگه پیامکم آبکیه که نمی درجى؟

(زهره، همدان)

امید: آبکی؟! آخر پیامکه! آخه "آگاهی" واقعا خیلی تو این زمینه کمک کننده است. به نظرتون چرا؟ اول پیامک بنویسین: "نظر" در پناه حق باشین.

نتیجه سرشماری تا ساعت 14 امروز: 28064