به خیر

خیلی وقته باهاتونم. از اولین کسانی هستم که سوار کشتیتون شدم. باهاتون قد کشیدم. با درداتون غصه خوردم. با شوخی هاتون خندیدم. دردها منو پختن و مدیونتونم. ممنون از بودنتون.

(یه هم اندیش دیگه باتجربه)

امید: سلااااام؛ فکر کنم دیگه وقتشه به خیلی هاتون دکترای افتخاری مهارت های زندگی بدیم. آره! دیگه وقتشه. 

******

سلام امید و دوستان؛ امروز فاطمه زهرای عزیزم به سن تکلیف رسیده. الانم داره نماز عشاء می خونه. دعا کردم انشاءالله عاقبت بخیر بشه. به امید خدا ۸ سال دیگه سوار کشتی هم اندیشان می شه.

(مامان فاطمه زهرا)

امید: یادت باشه حتما یه دفتر درست و حسابی براش درنظر بگیری تا حساب و کتاب نماز روزه هاش رو توش بنویسه. هم وقتی نگاش می کنه باعث تشویقش می شه و هم وقتی بزرگ بشه دعات می کنه؛ چون کاملا حساب و کتابا دستشه و تو سردرگمی نیست که چقدر نماز و روزه قضا گردنشه؟! می گم یادتونه دیروز از فوائد افتادن تو مسیر عاقبت بخیری یه چیزای مهمی گفتیم؟ چند تا دیگه اش رو هم می خوایم امروز بگیم. یکیش اینه که چون پدر و مادر تو مسیر درستن، بچه ها هم تو مسیر درست می افتن. وقتی پدر و مادر تکلیف خودشون رو نمی دونن، بچه ها بدونن؟ البته داریم بچه هایی که تو اینجور خونواده ها بودن و یه جورایی نجات پیدا کردن و عاقبت بخیر هم شدن. حالا از طریق دوست خوب، معلم خوب، کتاب خوب، یه اتفاق و یا هر چیز دیگه... ولی عقل می گه باید خودمون رو پاک کنیم تا نسل پاکی داشته باشیم. اینجور جاها نمی شه ریسک کرد. فرزند ناجور یعنی... 

******

سلام امید؛ نمی دونم چرا هیچی متحولم نمی کنه. یه چیزی بگو تغییر کنم و دلم بلرزه. قدر لحظه هامو بدونم و نهایت استفاده رو ببرم. تغییر برام لازمه. اعتقادات و علاقه و انگیزم ته نشین شده تو دلم. به خونه تکونی نیاز دارم. کمکم می کنی؟!!

(کوثر)

امید: سلااااااام؛ یه چیزی می خوام بگم خواهش می کنم عمیق شیم. باشه؟ ببینین! باید باور کنیم که گناه ها تو حال معنوی مون تاثیر می ذارن. عین یه برنامه دقیق کامپیوتری! هر چه میزانشون بیشتر، حال معنوی مون خرابتر! اگه می خوایم حالمون خوب باشه باید گناه ها رو دستکم نگیریم؛ حتی گناه های کوچیک. گناه ها اگه زیاد بشه قساوت قلب می یاره. دیگه هیچ حرف حسابی تو گوشمون نمی ره! دیگه هیچ چیز متحولمون نمی کنه! استاد رحیم پور ازغدی می گفت: "حتی کم کم کارمون به جایی می رسه که اشتباه می کنیم و قهقهه می زنیم." می گفت: "البته قبل از اینکه چنین زمانی برسه و خداوند به حال خودمون رهامون کنه، بارها و بارها بهمون تلنگر می زنه و زمینه های تحول رو برامون ایجاد می کنه؛ ولی اگه همچنان بهشون بی توجه باشیم..." کوثر خانوم؛ اینکه احساس می کنیم به تحول نیاز داریم؛ یعنی اینکه هنوز خدا بهمون امیدواره و به حال خودمون رهامون نکرده. امیدوارم نیاد اون روزی که آخرین فرصتی باشه که خدا بهمون داده و ما...

******

امید: سلاااااااام

******

سلام؛ من که حق الناس گردنمه و اگه بگم زندگی خودم و چند نفر خراب می شه چیکار کنم؟ با پیاماتون بدتر می شه حالم وقتی که می بینم خدا از حق الناس نمی گذره. شرمنده ی خدام. خیلی وقته دارم توبه می کنم. خدا می بخشه؛ ولی از اینکه آبروم اون دنیا پیش عزیزام می ره می ترسم. یه روز خوش ندارم از عذاب وجدان. یه بچه دارم و بازم باردارم.

(18 ساله)

امید: بر اساس دینمون، تا وقتی انسان زنده است، هیچ جایی برا ناامید بودنش وجود نداره. راهکار، پشت راهکار؛ برا اینکه "هیچ" انسان پشیمونی، از رحمت خدا ناامید نشه. اگه کسی واقعا نمی تونه حقی که گردنشه رو بده یا رضایت طرف رو بگیره؛ به خاطر اینکه طرف مقابل در قید حیات نیست یا واقعا نمی شه پیداش کرد یا بحث آبرو و... در میونه (اون حق، مالی باشه یا غیر مالی مثل غیبت و یا هر چیز دیگه...) می تونه به نیت اون طرف، صدقه بده که به این نوع صدقه دادن می گن "رد مظالم" و باید به فقیر (ظاهرا غیر سید) داده بشه. برا این کار، هر کسی باید از مرجع تقلیدش اجازه بگیره؛ ولی اکثر مراجع اعلام کردن که: تا صد هزار تومان، نیاز به اجازه نداره. یه چیز دیگه: در جبران مظالم غیرمالی لزوما نباید اموال نقدی و جنسی پرداخت کرد و انجام هر کار خیری برای رد مظالم غیر مالی کافیه؛ یعنی اگه غیبت کسی رو کردی و الان پشیمونی و اگه بهش بگی دلش می شکنه و نمی تونی بگی، می تونی به جای صدقه دادن، به نیتش، کار خیر، انجام بدی. حالا راهکارا رو دیدین؟ رحمت خدا رو می بینین؟ حالا بازم بگین من ناامیدم!!!    

******