کتاب

خداوندا به داده ات شکر و نداده ات شکر که داده ات رحمت است و نداده ات حکمت. ای کاش ما آدما همیشه باور داشته باشیم که خدا تنها کسیه که خیرمون رو می دونه و هر لحظه شکرگزارش باشیم. چرا همیشه باید شکایت داشته باشیم؟ یه جمله معروفه که خیلی ها می گنش: "خدا قدیما زورش بیشتر بود" اما تا به حال به این فکر کردن چون امید آدما بیشتر بود امیدشون بیشتر بود. چون ایمانشون قوی تر بود؛ اما ماها چی؟ فقط خودخواهانه از خدا انتظار داریم. تا حالا با خودمون خلوت کردیم؟ به میزان ایمانمون فکر کردیم؟ آقا امید! اینا که می گم شعار نیس ها، از ته دلمه؛ چون اگه نبود به این فکر نمی کردم که شاید یه جای کار خودم می لنگه. منم می گفتم خدایا صدامو می شنوی؟ چرا نیستت... جمله خیلی از ناامیدا.

(فاطمه، 21 ساله، دانشجوی مدیریت بازرگانی، یک آزاده از آغوش خدا)

******

راهکار واسه اینکه خانومای خونه دار کلافه نشن: باید زمان هایی رو فقط به خودشون اختصاص بدن که فکر نکنن این خونه داری باعث دور شدنشون از جامعه شده. در کنار خونه داری، باشگاه برن. تو کارگاه های آموزشی شرکت کنن. عضو کتابخونه شن. کار با اینترنت رو یاد بگیرن. سعی کنن از تکنولوژی های روز عقب نمونن و فقط زن خونه نباشن و به افرادی تک بعدی تبدیل نشن.

(پریسا)

******

سلااااااام؛ امید! بدرج که مهمه. ظروف سرامیکی که تو تی وی تبلیغ می کنه خوبن؟ آخه می خوام ظروف باکیفیت بگیرم. عاشق افراد هم اندیشم.

(مریم از همدان)

امید: اول سلام به همگی؛ بعدم بذارین چند تا نکته رو بگم. بگم؟ بگم؟ ببینین! اول از همه باید تلاش کنیم تا سرخ کردنی ها رو تو رژیم غذایی مون کم کنیم که زیادش برا سلامت زیانباره. حالا که کم شد؛ پس می تونیم برا سرخ کردن، از روغن مرغوب که قیمتش گرونتره، استفاده کنیم. روغن کنجد و... و ترجیحا صنعتی نباشه. سرخ کردنی ها رو با صبوری و حرارت بسیار ملایم سرخ کنیم که حرارت بالا، زیانبارش می کنه. زیاد هم سرخشون نکنیم تا تیره و سوخته بشن. روغن مصرف شده رو هم دوباره استفاده نکنیم. اینایی که گفتم نتیجه دو سال تجربه ام تو گروه علمی – پزشکی خبر رادیو بود. خب! حالا برا سرخ کردن از چه ظروفی استفاده کنیم؟ تفلون که هرگز؛ به ویژه اینکه خط و خش دار هم باشه. بهتره ماهی تابه ای که لعاب سرامیکی داره بخریم. کیفیتش رو هم از روی ضخامت و کیفیت لعاب سرامیکی که داره می شه تشخیص داد. حتما باید اسم و رسم و ضمانت نامه داشته باشه. 

******

سلام!!! به داستانی که می گم دقت کنید. مربوط به بیست سال پیشه! از آموزش و پرورش میان دنبال مادرم و ازشون خواهش می کنن که بیان معلم نهضت بشن؛ چون خیلی زرنگ بودن! مادرم اون موقع منو باردار بودن و سه تا بچه کوچیک دیگم داشتن و فقط به خاطر موندن پیش بچه هاشون و اینکه تنهاشون نذارن به این موقعیت عالی جواب منفی می دن!

(دقت کن امید! ادامه اش در پیام بعدمه)

امید: سلااااام؛ د! بقیه پیامکت کوش؟ هیچی! پیداش کردم... 

******

خلاصه از اون روز به بعد خانومای شاغل فامیل، به مادرم فخر می فروشن و مامانم میاد و در زیرزمینی خونه، خیاطی راه می ندازه. بچه هاشو بزرگ می کنه و از مدرسه که میان در آغوششون می گیره. غذای گرم پیششون می ذاره. جلسه مدرسشونو می ره و خلاصه حواسش به همه چیز هست! حالا بچه هاش همه تحصیلکرده هستن و همه فامیل بهمون حسرت می خورن! خود مادرم شده بهترین و معروفترین خیاط شهر! و جالبتر از همه دختری که من باشم و اون زمان مادرم معلم نشد به خاطر این که منو باردار بود، حالا دانشگاه فرهنگیانم و معلم شدم! واقعا آدم از هر دست بده از همون دست می گیره و مادر منم مزدشو گرفت... و ما بچه هاش همیشه به بودنش و همتش و وجودش افتخار می کنیم چون به هر جا رسیدیم و برسیم خودمونو مدیون مادرمون می دونیم.

(مرضیه)

******

هیس! سر و صدا نکنین! امید خسته است! هیسسس!

(آمنه موسى پور)

امید: سلااااام؛ با این انرژی هایی که از شماها تو نمایشگاه گرفتم دیگه خسته نیستم! اصلا! زندگی بعد از هم اندیشان رو واقعا تو تک تکتون دیدم. سر فرصت براتون تعریف می کنم.    

******

سلام؛ با سپاس از آقایانی که روز زن با کادو، شام و گل لطف و محبت خودشونو ابراز کردن. به اطلاع می رساند: مراسم روز مرد صرف امور خیریه می شود!

(ژاله از تبریز)

امید: کجای کاری؟! این لطیفه ها مال قبل از هم اندیشان بود. زندگی، بعد از هم اندیشان، یه چیز دیگه است! من بهت قول می دم یه دونه جوراب و زیرپوش مردونه هم تو مغازه ها نمونه!  

******

سلام؛ ای کاش بیشتر درباره شبکه های اجتماعی که این روزا اینقدر ذهن جوونا رو مشغول کرده حرف می زدین. خواهرم به خاطر همین شبکه های به اصطلاح اجتماعی از خواب شبونشم می زنه. زندگیش بی هدف شده. احساس می کنم از خدا هم دور شده. خواهشا بدرج و بگو چی کار کنم؟ بعد از خدا امیدم شمایین. دعاش کنین.

امید: راستش! یه بار قبلا درباره اش صحبت کردیم؛ ولی اون موقع این سیستم های جدیدی که روی تلفن همراهه، مثل وایبر و... نیومده بود. واقعا معظلی شده. اصلا شده عامل کمبود محبت تو خانواده ها. نظر شماها چیه؟ اول پیامک بنویسین: نظر     

******

سلام؛ بابا! یه سوال پرسیدم چقد ماشااله ازتوش فلسفه درآوردین؟! امید! لااقل دوستان نظرات متفاوت می دن تو که منظورمو گرفتی که؟ پس چرا انقد می پیچونی؟ خودمم گیج شدما! آقا یکی که خودش داره بچه دار می شه و از بچگی تا حالا تنها محبتی که از خانواده دیده همین تامین خوراک و پوشاک بوده و حالا کم آورده و عقده ای شده تکلیفش چیه؟ چیکار کنه که هیچکس از نظر عاطفی پشت و پناهش نبوده و نیس؟؟؟؟

امید: باشه! ولی نگی این جوابا شعاره ها؟! اگه بگی من می دونم و تو! باور کن جوابت لا به لای همین پیامک ها است؛ ضمنا سلام علیکم جمیعا!   

******

راهکار: تقدیم به هم اندیشای مهربونم: به این جهان آمده ایم تا چراغ "محبت" را در دلهایمان برافروزیم؛ تا نور درون خود را متجلی کنیم؛ تا زائر نور باشیم و خورشید عشق را طواف کنیم؛ تا هر روز درون و برون خویش را صیقل دهیم؛ تا هر روز آفتاب را سرمشق خود سازیم؛ آیین"محبت" را سلام گوییم و ایمان خویش را بیازماییم... آره! دوستای عزیزم! اگه محبت می خواین باید محبت کنین. عاشقانه و خالصانه

******

راهکار: وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده خب ما هم به دل نگیریم! امید! اگه بد می گم بگو بد می گی.

(عبدالحمید عثمانی زاهدان)

امید: د! بد می گی دیگه! وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده باید با مهارت کمکش کنیم که بدونه. برا چی الکی هی تحمل کنیم و بگیم: این نیز بگذرد. "این نیز بگذرد" مال جاهایی هستش که واقعا هیچ کاری از دست ما بر نمی یاد.

******

طرف با هزار خواهش اومده خواستگاری دوستم. پسره سر صحبتش گفته: "من نه خونه نه کار نه ماشین نه پول هیچی ندارم." می دونی چی داشته؟ آقا یه دل پر از عشق داشته!! جدی می گم! بهش گفته بود هیچی ندارم جز یه دل پر عشق که فقط به خاطر تو می تپه! واااای! خدای من! این چه جورشه؟ تو بگو آیا این روش حرف زدن درسته؟ آیا دل عاشقت سقف رو سرته؟ نون شبته؟ بالشت زیر سرته؟؟ فعلا من برم یه هوایی به مخم بخوره!

(بچه شوخ طبع باشگاه که فعلا هنگ کرده! هم اندیش زینب صادق زاده از سیدآباد)

امید: سلام به همگی؛ می گم: حالا خدا کنه اون عشقی که طرف می گه، پایه ای داشته باشه! یعنی انتخابش از روی هیجان و احساس نباشه! تازه! پایه هم داشته باشه، کافی نیست. تازه پای میزان تعهدش به زندگی و اخلاقیاتش می یاد وسط. بعد هم اون چیزایی که شما الان گفتین...

******

سلام هم اندیشان عزیزم؛ ببخشید که حرفام تلخه. الان که بهتون اس می دم یه گوشه خونه با صورت ورم کرده و فک آسیب دیده نشستم. اونقدر گریه کردم که نا ندارم. ملاک من فقط عشق بود... ما عاشق هم بودیم. اندازه صد تا کتاب بهم قول داده بود؛ اما الان شدم کیسه بوکسش. 3 ساله دارم می کشم ازش. فامیل پدری بودن، غریبه نبودن...

(23 ساله از کرج)

******