امضای کاربر : همیشه چون دوست داشتم . خیانت رو نادیده گرفتم . من بخشیدم ولی .......!!!!

کسی که "عشق" رهایش می کند ، "بودن "ی است که نمی داند چگونه باید "باشد"؟!

· و چه دردی است بلاتکلیفی میان " وجود " و " عدم " !

· جوهری که هویت خویش را نیافته است ، جوهر رنج است . کسی که با " خود " نیز نیست ! چه تنهایی سختی !

صبور می مانم و بی تفاوت می گذرم

تو را در فستیوال رنگانگ ذهنم مجسم می کنم

برای چشمهای همیشه خسته ام، با گرمی اشکهایم لالایی می خوانم

اطرافیانم میگویند دیشب حالم بد بوده است

میگویند زیاده از حد هذیان میگفتی!

من که نمیدانم اینها از چه سخن می گویند

و می گویند : خسته شده ایم از بس حالت بد بوده است!!

احساس میکنم دیوانه شده اند!

و من می خندم از ته دل ...

به دردهایی که چرک کرده اند و عفونتشان تمام بدنم را گرفته

نبودنت را بالا می آورم و از چشمانم بیرون می زند

آری ؛ نبودنت تهوع آور ست
!

بقول « .... » : حالم مشکوک است !!!!