با عرض سلام و خسته نباشید

البته باید رو ایجاد و نوشتن کلمات دقیق باشیم / اولا درست نیست که بگیم ( هر چی رو ) ملاک و واکنشهای خود اطراف قرار میدیم / اگر در جواب سوال قبلی تون کمی بیشتر دقت بفرمایید در می یابید که محل اشاره مون روی موضوع آهنگ و موسیقیه و این قانون و قاعده در این بخش استثناء شده، نه اینکه این قانون بخواد روی تمامی احکام و دستورات دین پیاده بشه ...
در ثانی؛ واکنشات ایجاد شده در درون انسان می تونه حکایت کننده ماهیت شخصی هر فردی باشه و چگونگی شخصیت هر فرد نیز، می تونه نقش بسزایی در سرنوشت اون فرد ایجاد کنه...

منظور از واکنش درونی اینه که « آوازها و موسیقی هایی که موجب خفّت عقل میشه » یعنی شهوات رو آنچنان تحریک و تهییج میکنه که عقل به طور موقت از حکومت ساقط میشه و همان خاصیتی رو داره که شراب یا قمار داره ...

مثلا در کتاب « انسان، غناء، موسیقی » اومده و تأثیرات شوم موسیقی در وجود انسان رو که تأیید شده توسط بزرگان علم پزشکی و روانشناسی است بیان کرده، از جمله از اون تاثیرات و واکنشها:
1- ایجاد عدم تعاون و توازن اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک
2- کوتاهی عمر
3- مرض مانی ( نوعی جنون )
4- مرض پارانویا ( نوعی مرض روحی که شخص ادعای بی مورد میکنه و خود رو شریف تر و بالاتر از همه می دونه )
5- مریضی سیکلوتمی ( نوعی بیماری روانی که شخص گاهی میخنده و گاهی غمگین و ترشرو میشه )
6- ضعف اعصاب
7- اختلالات دماغی و یا اغتشاشات مغزی و هیجانات روحی
8- تاثیرات قلبی
9- فشار خون
10- عامل فحشا
11- سلب اراده
12- عامل جنایت
13- جلب توجه غیر طبیعی
14- افسردگی و خمودگی
15- اختلالات در خواب ( شخص بدخواب شده و خواب اون نظم نداشته وعمدتاً دیر، و سخت از خواب بلند میشه در حالیکه هنوز احساس کسالت میکنه )
16- و ...

جالب تر از همه اینها اینه که طبق آماری که گرفته شد، اکثر نوازندگان و موسیقی دانان دنیا عمر کمی داشتند!!! لذا فهمیده میشه که موسیقی مضر، بر مدت کوتاهی عمر انسان هم تاثیر میذاره!!
ما قصد نداریم که مطلقا موسیقی و آواز رو نفی کنیم ...

ولی انصافا جای فکر و تفکر داره که اگر موسیقی به تنهایی در تکمیل روح و جان انسان مؤثر بود، چرا حیوانی ترین انسانها و ظالم ترین آدم ها که شب و روز با آن سرو کار داشتند، ذره ای اصلاح نشدند و روح درّندگی و حیوانیتشان تغییر نکرد؟!!!
بقول گفتنی: (( سالی که نکوست از بهارش پیداست ... ))


در ادامه سوال تون فرمودید: (( ... دین از یکنواختی ... ))

باید خدمت شما عزیز بزرگوار عرض کنیم، دین اسلام دین یکنواختی نیست / آب در حال جریان رو اگر جلوش رو بگیری، یکنواخت، راکد و گندیده و زننده میشه! / دین اسلام مانند آب در حال جریانه که همیشه متنوع، زلال، پاک و گواراست / لذا خیلی از ما مسلمانها با ندونستن درست و صحیح بعضی از احکام و دستورات دین مون مثل اون می مونیم که با این جهل و ندانسته های خودمون، جلوی آب در حال جریان رو میگیریم و سد ایجاد میکنیم، طبیعتا در چنین موقعیتی شخص احساس یکنواختی و زدگی از دینش میکنه / علتش چیه؟؟ بخاطر اینه که یک شخص مسلمان شاید شناخت کافی و وافی رو جوانب و دستورات دینش نداره ...

امام خوبان آقا امیرالمومنین میفرماید: انسان دشمن جهل و ندانسته های خودش است / یعنی انسان اگر نسبت به چیزی علم و آگاهی نداشته باشه، با اون چیز دشمنی میکنه /
چرا وقتی دانش آموزی درس یک کتابی رو بلد نیست، از اون کتاب و حتی معلم اون کتاب زده و متنفر میشه؟؟!! / بخاطر همین مطلبه، چونکه نمی دونه و درس رو نمیفهمه و جهل داره ...

دین ما همیشه طرف دار و حامی تنوع گرایی، تفریحات، نشاط، ورزش، دید و بازدید، طبیعت گرایی، مسافرت و گردش کردن و ... بود و هست
و از طرفی همواره دشمن افراط و تفریط بوده و انسان ها رو از خشک بودن و بداخلاق و یکنواخت بودن برحذر و نهی کرد / اونوقت دین بی این زیبایی چطور میتونه یک دین یکنواختی باشه ... ؟!!

انشاءلله که خداوند همه ما رو در صراط دینش یاریمون کنه / خیلی ممنونم و موفق باشید