اگر
زنی را دوست داری

 ترسها و نگرانی هایش را ببین ، ادراک کن و قبل از
اینکه راه حلی بدهی

کنارش سکوت را تجربه کن ، خیلی اوقات کار بیشتری لازم
نیست .

سکوت پر طمانینه یک مرد کنار چنین زنی ، شفابخش است





اگر
زنی را دوست داری

 سعی نکن از راز بالا و پایین شدن احساسات و تصمیماتش
درباره دوستانش سر دربیاری…

هرگز نخواهی فهمید چگونه در اوج حسادتها و لج و
لجبازیهایشان

 میتوانند برای هم جان بدهند و در کسری از ثانیه همه چیز را
معلق بگذارند







اگر زنی را دوست داری به دوستانش احترام و متانت را هدیه کن تا بهترین دوستانت بشوند


 
اگر
زنی را دوست داری

 دستش را بگیر و به زیارت گاهی ببرش و به اندازه دو
رکعت نمازی که میخوانی

 بهش وقت بده بیندیشد تو غیر از زمین ، به آسمان نیز
نظر داری.








وقتی
زنی با حلقه مادر و خواهران و دوستانش برای شفای یک مریض

 آش نذری درست
میکنند ، قبل از اینکه با تردید به نذر و دعا در مقایسه با دکتر و دوا فکر
کنی



به یاد آور که زنان هزاران سال است اسرار هستی را در ژنهای خود حمل
میکنند

و بعید نیست آسمانی را با دعای خود زیرو رو کنند

قدرت زنان را
هرگز نه در زمین نه در آسمان دست کم نگیر .

اگر زنی را دوست داری

 دلش را محکم بدار و زیر پایش را

خالی مکن…





اگر زنی را دوست داری ، ساده باش

 هیچ چیز به اندازه زلالی و قاطعیت یک مرد ، زن را اسیر نمیکند







اگر
زنی را دوست داری ، گاهی اوقات تلفنت را بردار و بهش بگو که زیباست…

بدون
الفاظ پرطمطراق هم میتوان هنوز به قلب اسرار آمیز این موجود راه یافت


 فقط
یادت باشد این ابراز عشق مثل نمک است

که کمش دلنشین است و زیادش مردانه
نیست

اگر زنی را دوست داری

 دستانش را بگیر و او را محکم در آغوشت نگه دار.







اگر
زنی را دوست داری ، دل دل نکن ، بازی در نیاور، منتظرش مگذار ،



 با ایما و
اشاره به او از خوش آمدنت حرف نزن زیرا او میفهمد



به شیوه او – شیوه ای
زنانه- عشق ورزیدن را یاد گرفته ای….یک زن به دنبال یک “مرد “است

 که بلد
است قاطع و کله شق و قدرتمندانه زن را در بر بگیرد

وَقـتی زَنی عــآشـقَــت میشَود،

دَست ِ خـودَش نـیـسـت ؛



بــآ صـدای آرام صُـحـبَــت مـیـکـُنَـد . . .



عـِشـوه هـآیَـش بـیـشـتَــر مـیـشَـوَد . . .



حِـسـآدَتِ زَنــآنــه مـیـکُـنَـد .



چـون نـمـیـخـوآهـد کـَسی حَـتـی بـــه عِـشـقَـش نـگــآه کُـنَـد،



هـَمـیـشــه میگویــَـد تــــو مــآل ِ مـَـن هـَسـتـی !

دوسـت دآرَد عـِشـقَـش، از پـُشـت دَسـتـآنـش را دور بَــدنَــش حـَـلــقــه کُـنـد،



گــردنَــش را بــبـوسـَـد . .



چَـشـمـآنـَش خــُـمـآر مـیـشَـود.



به آرآمـی گــوشــه ی لَـــبــش را گـــآز مـیـگـیـرَد . . .



صـدآیـَـش مـیـلـَـرزَد، زیـر ِ لَــب مـیـگـویـَد دوسـتـَتــــــــ دآرَمـــــــــ !



زَن مـیـدآنَـد کــه وجـودَش بــآ عِـشـق کـآمـل تَـر مـیـشَـوَد . . .



و بــآ بــوســه ای عـآشـقـآنــه بــه اوج ِ آرامـِـش مـیـرسَـد .

جنسیت من مونث است

دختر بچه که بودم.موههای قرمزی داشتم..گاهی مرا دختر آفتاب و همیشه پدر دختر فرنگی صدایم

میکرد…

وقتی نوجوان شدم دوست داشتم مثل همه ی پانزده ساله ها ترانه باشم!!

به آینه که مینگرم ..محیا هستم!

آن لحظه ایی که به آب زلال میرسم چهره ی آناهیتا رو میبینم!

وقتی که دوست دارم نسبتی با خدا داشته باشم….شاید الهه باشم!

روز که میشود خورشیدم..شب که رسد گهی مهتاب و گهی ستاره ام!

بهار که میشود تمام گلها منم!

در یک خواب پاییزی من رؤیام!

زمستان اگر آمد باران صدایم کنید!

روز تولدم دختر عاشق منم..به نداشته هایم اگر بیاندیشم ….آرزو….نام میگیرم!

کاغذها و قلم ها مرا به صفت نگاره میشناسند!

گاهی پری میشوم و همبازی پریسا و پریا!

…حال بیست و دو ساله ام و مرا شرمین مهر میخوانند….

یعنی دختر شرمگین و با حیا…..و غنی از محبت!!

اگر اینبار متولد شوم نامی آسمانی برای خود برمیگزینم..

نامی آسمانی از جنس خدا…..زینب یا که زهرا…فاطمه.

راستی منه بی نام چه نام دارم؟؟؟

من زنهارو میشه دوس داشت؟ اون موقع میشن بلای جون خخخخخخخخخخخخخخخخ