این دادگاه هنگام آغاز رسیدگی به این پرونده گفته بود که لازم است مشخص شود تحت چه شرایطی یک دانش آموز را می‌توان طبق حق اساسی او در برخورداری از آزادی مذهب، از شرکت در برخی برنامه‌های مدارس معاف کرد.

به این ترتیب، قضات باید در مورد تعارض بین دو اصل مندرج در قانون اساسی آلمان، یعنی برخورداری شهروندان از آزادی‌های فردی، مانند انتخاب و عمل به مناسک مذهب مورد علاقه خود، و وظیفه دولت در ارائه خدمات یکسان آموزشی به همه کودکان، تصمیم گیری می کردند.

این تعارض عمدتا از برنامه های درسی مدارس برای شنای دانش آموزان ناشی می شود. در این برنامه‌ها، دختران و پسران دانش آموز از یک استخر مختلط استفاده می‌کنند.

مدارس پوشش خاصی را برای شرکت در این کلاس‌ها تجویز نکرده و برخی از دانش آموزان دختر مسلمان با نوعی پوشش اسلامی شنا می‌کنند که به "برکینی" شهرت یافته است. این واژه ترکیبی از لغت برقع، نوعی پوشش اسلامی برای زنان، و لباس شنای بیکینی است.

در نهایت دادگاه اداری فدرال آلمان حکم خود را صادر و اعلام کرد شنا یاد گرفتن را برای بچه ها ضروری است و دختران مسلمان می‌توانند از بورکینی استفاده کنند، به همین دلیل این حکم دادگاه به حکم بورکینی معروف شد.

برخی از والدین مسلمان اما پوشاندن برکینی به دخترانشان را کافی ندانسته و گفته‌اند که شنای دختران در کنار پسرانی که تنها لباس شنای مختصری بر تن کرده‌اند مغایر اعتقادات دینی آنان است. این افراد خواسته‌اند دخترانشان کلا از کلاس شنا که بخشی از برنامه ورزشی مدارس است، معاف شوند.