هم اندیشان سه شنبه 25 آذرماه 1393

امید: سلااااام؛ من دیگه از امروز کم حرف می زنم! چرا؟ چون دیروز بعضی هاتون دعوام کردین که چرا اینقدر حرف می زنی. تازه! از تیکه هایی که انداختین بگذریم. نه!... از یکیش نگذریم. درسته حال ما رو گرفت؛ ولی ممکنه حال و هوای شماها رو عوض کنه...

******

ما: سلام!...

امید:

.

.

.

ما: می خواستم...

امید:

.

.

.

ما: من...

امید:

.

.

.

خب! همه تون رو به خدا می سپارم. از اون هایی هم که به دلیل زیادی پیام ها، پیامشون درج نشد عذر می خوام.

ما:؟!

(زینب امینی، 24 ساله از کرمانشاه)

******

نظر: سلام هم اندیشان؛ زندگیاتون پر از یاد خدا. خدایی که همین نزدیکی است. ناامیدی وقتی سراغ آدم میاد که تو کوچه پس کوچه های زندگی، دستتو از دست خدا رها می کنی به شوق تماشای اسباب بازیای پشت ویترین دنیا. گم می شی تو هیاهوی خیابونا. این میان  شیطان ممکنه دستتو بگیره و...

(مینا، ۶۳)

******

نظر: سلام؛ به نظر من یکی از جاهایی که ناامیدی بیشتر میاد سراغ آدم وقتیه که: می خوای یه تغییر بزرگ ایجاد کنی یا راهی رو بری که زمانبره! یعنی اگه حواسمون نباشه که واسه رسیدن به این خواستمون باید تلاش زیاد و صبر داشته باشیم ممکنه وسطاش کم بیاریم.

(زهرا بیگ محمدی، ایلام، مهدی آباد)

******

سلام؛ آقا امید با اجازه در جواب فاطمه جون که گفته بود "بحث های باشگاه یادم نمی مونه و تغییری نکردم" یه چیزی می خوام بگم: عزیزم! منم دقیقا عین تو فکر می کردم؛ اما وقتی دقت کردم و دیدم حتی غذای مورد علاقم رو اگه تو ظرف یه بار مصرف باشه، نمی خورم؛ آشغالا رو توی دستم نگه می دارم تا سطل زباله ببینم؛ با پسری که اگه یه روز ازش خبر نداشتم خواب و خوراک نداشتم، الان 9 ماهه که (گوش شیطون کر) خودم همه چی رو تموم کردم (که حتی فکرشم نمی تونستم بکنم)، مهربون و خوش اخلاق شدنم و خیلی چیزای دیگه... به خودم اومدم و دیدم ای دل غافل هم اندیشان چه تاثیری روم گذاشته و خبر ندارم. به قول آقا امید؛ بحث های باشگاه در ناخودآگاه من ذخیره شده و داره رو تصمیماتم تاثیر می ذاره. ممنونم از همتون.

(مهین)

******

سلام امید؛ می دونی کی واقعا ناامید شدم؟ وقتی که در کمال ناباوری شکست خوردم. اما نه برای شکست به خاطر تحقیر... من وقتی غرورم شکست و تصویر خوبم تو ذهن بقیه خراب شد ناامید شدم. خیلی دوران بدی بود. هیچکس کمکم نکرد جز خودم! آروم آروم تو خودم حلش کردم. سخت بود؛ اما بلند شدم. گر چه تنهایی از ناامیدی نجات پیدا کردن سخته؛ اما شدنیه. به نظرت تو این مواقع یه دوست خوب می تونه معجزه کنه؟؟

(صاد.ش)

******

با سلام؛ امیدوارم حال همه گی خوب باشه. چند هفته پیش یه مطلب خوندم عالی بود. دوست دارم برا شما هم بگم. روزی اهالی یه دهکده قرار گذاشتن بالای یه تپه دور هم جمع شن و دعا کنن برای بارش باران. روز موعود فرا رسید و همه اهالی آمدن؛ ولی تنها یک پسر بچه با چتر آمده بود و این یعنی ایمان و امیدواری.

(هاجر از خرم آباد)

******

وااااای امید! با چتر و لباس گرم رفتم زیر بارون و حیاطو شستم. چه حالی داد! سرمام بخورم می ارزه! عجب بارونی بود. خدایا شکرت!

(فرشته، 71، سرپل ذهاب)

******

سلام؛ بحث سمت خدا در مورد صدقه بود. حاج آقا گفت: صدقه باعث رفع بلا و اتفاق های ناگهانی می شه؛ حتی اگه صدقه، ناچیز باشه. من که خیلی منقلب شدم؛ پس هر روز صدقه کنار بگذارید.

(زهره از کرمان)

******

سلام؛ ناامیدی وقتی سراغ آدم میاد که می خوایم یه تغییری ایجاد کنیم تو زندگیمون؛ چون اون تغییر باعث می شه از منطقه امنمون بیرون بیایم و هر کاریم چون اولش سختتره و تلاش بیشتری احتیاج داره ممکنه این سختیا که مقدمه رسیدن به هدفه ناامیدمون کنه. یا کارایی که نیاز به گذشت داره. مثلا وقتی کسی تصمیم می گیره با همسرش یا هر کس دیگه ای خوب رفتار کنه؛ چون نتیجه ش در دراز مدت معلوم می شه و اوایل ممکنه هیچ تغییری رو در طرف مقابل حس نکنه نیروهای منفی آدمو ناامید می کنن.

(رومینا)

******

سلام؛ امید دیشب خواب دیدم جلوی ساختمون شبکه چهار مغازه لباس فروشی باز کرده بودی! نکنه خسته شدی می خوای بزنی توی کار پر درآمدتر؟؟؟ نری ما رو بی امید کنی! (نگین یکتا)

امید: حالا چرا جلوی شبکه ی چهار؟ فکر کنم تعبیرش این باشه که امید در هر لحظه ای دلش باهاتونه.

******

سلام؛ حس ناامیدی ممکنه تو ابعاد مختلفی ظاهر بشه. مثال بارزش  می تونه موقع دعا کردن باشه. وقتی مشغول دعا هستی یه چیزی دائم  تو گوشت نجوا می کنه که دست از دعا بکش! از کجا معلوم که دعاهات برآورده بشه؟ همش تو کش و قوش این هستی که چقدر برای برآورده شدن دعاهات باید انتظار بکشی؟ صبر کنی؟ همین حس  موجب یاس و ناامیدیت می شه. بهترین کار استعفار کردن و اعتماد کردن به خدا است.

(طوبا از تالش) 

******

سلام؛ ای کاش ما ذره ای شیطان رو می شناختیم تا اینقدر جلو حرفاش کم نیاریم. الهی! دل های هممونو به خودت نزدیک کن.

(پریسا، 21 ساله، ارومیه)

******

نظر: سلام؛ بیشتر ناامیدی ها به خاطر "شکست" به وجود میاد. بعد از تجربه ی شکست، ناامیدی به شدت میاد سراغمون و به این ذهنیت می رسیم که نمی شه و دیگه نمی تونیم. اغلب افراد، پس از تجربه ی اولین شکست دست از تلاش برمی دارن، به همین دلیله که با انبوهی از انسان های معمولی مواجه هستیم و یکی ادیسون می شه. به نظر من"روزمرگی" و "یکنواختی" هم می تونه حس ناامیدی رو افزایش بده؛ پس باید سعی کنیم در هر موقعیتی که قرار داریم تحول و تنوع ایجاد کنیم. راستی آقا امید می شه کمی هم درمورد این صحبت کنید که چه جوری امید از دست رفتمون رو بازیابی کنیم؟ بهتر بگم: چطوری امید رو در خودمون پرورش بدیم؟

(مژده)

امید: از لا به لای همین پیامکا. باید بیشتر بهشون دقت کنیم. در عین حال هر کی راه حلی داره اول پیامکش بنویسه: "راهکار" 

******

نظر: سلام؛ به نظر من ناامیدی وقتی میاد سراغ آدم که از خدا حاجتی رو بخوای یا بنا به مصلحتش نمی ده یا وقتی هم می ده دیر میده. و این ناامیدی نشأت گرفته از بی اعتمادی ما نسبت به خدا است.

(عزت از مشهد، روستای شیرحصار)

******

سلام؛ امروز رفتم دانشگاه، مدرکمو بگیرم یه جمله رو دیوار نوشته بود که خیییییلی توش عمیق شدم. شمام عمیق شین لطفا! ‏"هرگز ناامید نباش! شاید آخرین کلید، قفل گشای همه ی درهای بسته باشد!"

‏(آرزو، فلاورجان)

امید: همتون رو به خدا می سپارم.

تعداد پیامک های دیروز: 2833