هم اندیشان سه شنبه 27 آبان ماه 1393

امید: سلااااام؛ می دونم که به زودی، وقتی که بحث اراده، خوب جا بیافته سیل پیامک ها می یاد که: "عجب بحثی بود این بحث اراده، امیدخان!" بالاخره این آشیه که خودتون پختین. خب! کجا بودیم؟... آهان! یه جای حساس. به اینجا رسیدیم که خیلی جاها ضعف اراده برا اینه که آگاهی نسبت به خوبی و بدیش نداریم. بعد گفتیم: "آخه چرا جاهایی که آگاهی هم داریم باز..." به این جواب رسیدیم که: "چون ایمان به اون آگاهی نداریم." بعد سوال پیش اومد که: "حتی گاهی با وجود ایمان به آگاهی هم باز... " بابا! عجب گیری افتادیم ما. این ان قلت های شماها تمومی نداره. بریم ببینیم پاسخ گیر آخر چیه؟

******

ایمان: سلام؛ شاید ذهنمون یه جای دیگه گیر کرده که نمی تونیم تمرکز کنیم و با وجود آگاهی و ایمان بهش، انرژی بگیریم. شایدم دلیلش این باشه که در دوران بچگی کارای مهم و نسبتا بزرگ به تنهایی انجام ندادیم که الان می ترسیم...

(زهرا یاراحمدی) 

امید: عجب نکته ای گفتیا! حواست بود؟ "گفتی شاید ذهنمون یه جای دیگه گیر کرده که..." درسته! گاهی چون ذهنمون گیر کرده رو یه چیزایی که دوستش داریم، دیگه روی چیز دیگه ای نمی ره؛ حتی اگه نسبت به اون چیز دیگه، آگاهی داشته باشیم و حتی ایمان به اون آگاهی. فردا ساعت 17 حتما حتما مقاله ی جدید اندیشه (صفحه ی 670) رو بخونین. در همین رابطه نوشته: "ما بر اساس چیزی تصمیم می‌گیریم که به آن محبت داریم. پشت تمام انتخاب‌های ما محبت و علاقه‌ای به آن وجود دارد که به صورت اتوماتیک و خودکار ما را به سمت خود می‌کشد. آن محبت واقعی‌ای که در دل ما جا گرفته است مسیر انتخاب‌های ما را رقم می‌زند.... باید مبداء میل را عوض کرد" پیامک بعدی هم یه جوری همین مطلب رو می گه...

******

ایمان: با سلام و خدا قوت امید خان. به نظر من یکی از دلایلی که باعث شده با وجود آگاهی و ایمان بهش، بازم ضعیف عمل کنیم اینه که اینقدر که زندگی ها ماشینی شده و دور و برمون پر از امکانات و ابزارآلات شده (که چه بسا خیلی هاشونم مورد نیاز نیستن) اصلا یادمون می ره که چه قراری با خودمون گذاشتیم و چه کارهایی قرار بود انجام بدیم! مثلا اونقدر همه درگیر این شبکه های اجتماعی و گوشیشون شدن که حتی یادشون می ره که یه تعهدی به زندگی و خانوادشون دارن. با وجود همه ی آگاهی که نسبت بهش دارن.

(مائده، 69 از بابلسر)

******

سلام؛ به نظرم وقتی کسی آگاهی به چیزی داره و ایمان به آگاهی هم داره؛ ولی بازم عمل نمی کنه به خاطر اینه که احساس نیاز به اجرایی شدن اون تو زندگیش نمی کنه. یا دقیقا نمی دونه که وقتی اون رو تو زندگیش پیاده کنه چه تغییرات خوبی پیش میاد. مثل کسایی که به خدا کاملا از ته دلشون ایمان دارن؛ ولی بازم دقیق دستوراتش رو اجرا نمی کنن.

******

سلام؛ در جواب دوست عزیزی که گفته بودن می خوان نماز شب بخونن اما موفق نمی شن، خواستم بگم: برا نماز شب اگه می خوای بیدار بشی کل روزت رو مواظبت کن؛ چون یکی از دلایل محرومیت از نماز شب، اثر گناه است" یه جمله ی حکیمانه بگم والسلام. "زندگی بدون شب زنده داری بی مایه و بی نمک است." دلدادن به خدا در دل شب آنچنان لطیف و پرمایه و لذت بخشه ک می شه گفت "لایدرک و لا یوصف" نمی شه گفت چگونه است، باید خود شب زنده دار باشی تا بفهمی چقدر عالی و عظیمه. (التماس دعا)

******

سلام؛ به نظرم برا تقویت اراده باید قدرت ریسک کردن داشته باشی. وقتی یه ایده به ذهنت می رسه یا می خوای یه کاری رو انجام بدی، نترس از نشدنش. نترس از مورد قضاوت قرار گرفتنش. نترس! به قول امید همه ی نیروهای منفی میان می گن نمی شه! اما تو بگو: "می شه؛ چون ایمان دارم." قدم اولیشه که سخته، بعد جزو وجودت می شه! لذت رسیدن به خواسته ها رو بچشی، تازه می فهمی اراده  داشتن و رسیدن یعنی چی.

(مرضیه، کاخک)

******

به فردا موکول کردن توهمی است که فردا را عالی و بی عیب و نقص می داند. فردایی که قرار است در آن مسایل، ساده تر از امروز حل شوند! موانع، خود به خود از بین بروند! اما این روز هرگز نمی رسد. با این حساب به فردا موکول کردن خیال خامی است که به پس نشینی ختم می شود! اگر هدف ارزشمندی دارید همین "امروز" در انجامش بکوشید. حرکت کنید و کاری صورت دهید که این به"سود" شما است! برگرفته از کتاب جذاب "روانشناسی خلاقیت" اثر: ماکسول مالتز.

(فائزه در نیشابور)

******

ایمان: سلام؛ یه دلیلش تردیدهاییه که شیطونه هی در گوشمون پچ پچ می کنه که: بابا! ولش کن! هنوز وقت هست. هنوز جوونی و... یه عامل دیگش هم اینه که خیلی از ماها نتیجه ی فوری می خوایم و وقتی می بینیم ممکنه نتیجه کارمون رو دیر ببینیم دست از تلاش برمی داریم. یه چیز دیگه هم هست. یه جایی خوندم که خطرناکترین جمله اینه: "همه اینجورن!" درواقع بعضی وقتا مخصوصا زمانی که تنبلی میاد سراغمون می گیم: ولش کن! همه اینجورین! از همه ی اینا گذشته، محیط هم خیلی رو عملکردهامون تأثیر داره یعنی اگه آدمایی که دائم باهاشون معاشرت داریم افراد باانگیزه باشن خود به خود رفتارامون به اونا شبیه می شه وبالعکس.

(مژده، 20 ساله)

******

ایمان: سلام امید؛ یکی از دلایلش وسوسه ی شیطان رجیمه که تنبلمون می کنه.

(علی، ۶۸)

امید: می گم حواستون هست که آقایون چقدرررر باحالن؟ مختصر و مفید! تلگرافی! الان تو همین یه جمله یه اقیانوس حرفه. حالا از شوخی بگذریم به ذهنم رسید که بابا! همین شیطونه که مبداء میل ما رو مشخص می کنه. 

******

سلاااامم بر دوستان؛ هفته ی کتاب و کتابخوانی و کتابدار مبااااررک.

(ماهم، تنها کتابدار باشگاه از گنبد کاووس)

امید: خانوم کتابدار؛ می گم حواست هست که بخش کتابمون امروز به روز می شه؟

******

سلام امید؛ من اراده ام خوبه. هدفم هم کاملا برام روشنه و می دونم که چی می خوام. دارم برا ارشد می خونم؛ ولی یکی از درسایی که باید بخونم به حدی سخته که هیچی ازش نمی فهمم. ضریبش بالاس. به خاطر همین هر وقت می خوام درس بخونم دلسرد می شم.

(زهره از شیراز)

امید: برای رسیدن به هر چیزی، مشکلات و موانع، قطعا یکی یکی پیداشون می شه. قطعا!... تو مرحله ی تصمیم گیری و هدف گذاری یه جور، تو مرحله ی اجرا یه جور دیگه. این قانون طبیعته. من که با تک تک سلول هام درکش کردم. خب! آدم اگه اینو بدونه، خودش رو آماده می کنه. سر راهش، تا با یه مشکل مواجه بشه جا نمی زنه و به جاش با خودش می گه: طبق قانون طبیعت، این یکی هم اومد. حالا با این یکی چیکار باید بکنم؟ فکر می کنین جناب فردوسی قضیه ی "هفت خان رستم" رو برا چی تو شاهنامه آورده؟ برا همین دیگه! که رمز آدم های موفق رو بگه. اونجوری که تو شاهنامه اومده: "رستم در راه رسیدن به مازندران و آزاد کردن کیکاووس و سپاهیانش، با هفت خان رو به رو شد و یکی یکی اونا رو پشت سر گذاشت."

******

سلام به دوستان همیشگیم؛ بعد از تعیین هدف و تصمیم گیری باید به خودتون فرصت بدید و خودتونو در اختیار زمان بگذارید، نمی شه یه شبه ره صد ساله رو طی کرد؛ چون در این صورت با کوچکترین اشتباهی دوباره ناامید می شید و برمی گردید سر خونه اول و حال و حوصله ادامه دادن ندارید؛ پس برای داشتن یه اراده محکم واسه یه کاری باید آروم آروم شروع کنید و از شکست نترسید.

(مائده، 69، بابلسر)

******

سلام به همگی؛ گاهی وقتا آدم اراده و استعداد و علاقه رو داره؛ اما راهش رو بلد نیست؛ یا کسی هم نیست که راهنماییش بکنه نمونه اش خودم که نویسندگی رو دوست دارم. استعدادش رو هم دارم؛ اما شرایط زندگیم جوریه که نمی تونم کلاس نویسندگی برم. حالا من باید چیکار بکنم؟

(سمیرا از خرم آباد، 21 ساله)

امید: ببین! اگه چیزی شدنی باشه؛ حتما راهی براش هست. حتما!... فقط باید مطمئن باشیم که با توجه به شرایط مختلفی که داریم، شدنی هست یا نه.

******

سلام؛ می گم دقت کردین هم اندیشان چقدر زیبا شده؟ البته با حرف های زیباتون؛ حتی تو این هوای سرد پاییزی هم بوی بهار و گل و شکوفه می ده. دمتون گرم!

(فاطمه ام، همونی که امید چشم دیدنشو نداره؛ چون عصا رو ازش گرفتم)

******

سلام هم اندیشا؛ من خودم همین حالتو دارم. می دونم اگه درس بخونم چه آینده ای در پیش دارم. می دونم باید از دوران جوونیم استفاده کنم؛ ولی!

(فاطمه، شیراز) 

امید: می دونین؟ یه دلیلش اینه که این دونستن ها همه ی اون چیزهایی که باید بدونیم نیست. ناقصه! هنوز نتونستیم آگاهی هایی به دست بیاریم که باعث تصویرذهنی های قوی تو ذهنمون بشن و اراده مون رو محکم کنن.

******

سلام؛ خواستم یه نکته ای راجع به تقویت اراده بگم که کسی بهش اشاره نکرده و اونم ترسه. می شه راجع به ترس از انجام بعضی کارها و غلبه بر اون راهکار بدین؟ مطمئنم خیلی ها مثل من بهش احتیاج دارن.

(مریم از شهر طلای سرخ زعفران، تربت حیدریه)

امید: باشه!... چرا وقتی می خوایم یه کاری رو شروع کنیم ترس و نگرانی برمون می داره؟ دلیل اون ترس و نگرانیا چیه؟ راه حلش چیه؟ اول پیامک بنویسین: ترس. راستی! می بینم که بعضیا راه بی معرفتی رو در پیش گرفتن. چرا؟ چون تا حالا فقط 2873 نفر تو نظرسنجی حجاب شرکت کردن. راستش! اگه آمار نظرسنجی بالا نباشه، چیزی از توش در نمی یاد. پس منتظرتونم. اینم گزینه هاش... فقط لطف کنین و کد هر گزینه رو به سی هزار، چهل و هشت (3000048)  بفرستین. به خدا می سپارمتون.

110- نظرم درمورد حجاب منفی بود، منفی تر شد.

111- نظرم درمورد حجاب منفی بود، تغییری نکرد.

112- نظرم درمورد حجاب منفی بود، بهتر شد.

113- نظرم درمورد حجاب منفی بود، تصمیم دارم از این پس حجاب کامل اسلامی را رعایت کنم.

114- نظرم درمورد حجاب مثبت بود، منفی شد.

115- نظرم درمورد حجاب مثبت بود، تغییری نکرد.

116- نظرم درمورد حجاب مثبت بود، بهتر و کاملتر شد.

تعداد پیامک های دیروز: 2628