هم اندیشان چهارشنبه 17 اردیبهشت 1393

سلام؛ بابا! یه سوال پرسیدم چقد ماشااله ازتوش فلسفه درآوردین؟! امید! لااقل دوستان نظرات متفاوت می دن تو که منظورمو گرفتی که؟ پس چرا انقد می پیچونی؟ خودمم گیج شدما! آقا یکی که خودش داره بچه دار می شه و از بچگی تا حالا تنها محبتی که از خانواده دیده همین تامین خوراک و پوشاک بوده و حالا کم آورده و عقده ای شده تکلیفش چیه؟ چیکار کنه که هیچکس از نظر عاطفی پشت و پناهش نبوده و نیس؟؟؟؟

امید: باشه! ولی نگی این جوابا شعاره ها؟! اگه بگی من می دونم و تو! باور کن جوابت لا به لای همین پیامک ها است؛ ضمنا سلام علیکم جمیعا!   

******

راهکار: تقدیم به هم اندیشای مهربونم: به این جهان آمده ایم تا چراغ "محبت" را در دلهایمان برافروزیم؛ تا نور درون خود را متجلی کنیم؛ تا زائر نور باشیم و خورشید عشق را طواف کنیم؛ تا هر روز درون و برون خویش را صیقل دهیم؛ تا هر روز آفتاب را سرمشق خود سازیم؛ آیین"محبت" را سلام گوییم و ایمان خویش را بیازماییم... آره! دوستای عزیزم! اگه محبت می خواین باید محبت کنین. عاشقانه و خالصانه

******

راهکار: وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده خب ما هم به دل نگیریم! امید! اگه بد می گم بگو بد می گی.

(عبدالحمید عثمانی زاهدان)

امید: د! بد می گی دیگه! وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده باید با مهارت کمکش کنیم که بدونه. برا چی الکی هی تحمل کنیم و بگیم: این نیز بگذرد. "این نیز بگذرد" مال جاهایی هستش که واقعا هیچ کاری از دست ما بر نمی یاد.

******

سلام امید؛ یه بنده خدای اهل فکری توی یه برنامه ای صحبت می کردن که ما آدما بعضی وقتا اونقدر درگیر محبت پدر و مادر و... اطرافیان می شیم که محبت خدا رو فراموش می کنیم. راهکار که خواستید: محبت رو معنوی و از خدا درخواست کنیم و به خاطر بی محبتی از اطرافیان هیچوقت بی احترامی نکنیم و محبت خالصانمون رو ازشون دریغ نکنیم؛ اما تا می تونیم کم توقع باشیم. می دونم سخته؛ اما شدنیه!

(مرضیه)

******

اندکی شوخی! یه دونه از این عروسک ها که وقتی دماغشو فشار می دی می گه: "آی لاو یو"بخرین! همه کمبود محبت هاتونو جبران می کنه! من امتحان کردم جواب داد!

(الهام، 18، ارومیه)

امید: ااا ل ل کی می گی!

******

راهکار: سلام؛ باید قیدشونو زد مثل من که قید خیلیا رو زدم!! منظورم فامیله.

(سمانه، بندرعباس)

امید: گاهی فکر می کنم چرا خداوند اینقدر درمورد قطع صله رحم هشدار داده. هشدارهایی که مو رو به تن انسان سیخ می کنه. می دونین به چه نتیجه ای رسیدم. اینکه اگه این هشدارها رو نمی داد آدما تا تقی به توقی می خورد فوری آسون ترین کار یعنی قطع رابطه رو انتخاب می کردن. راستش! وجود مشکل در رابطه ها اجتناب ناپذیره. دلیلش هم اینه که خدا می خواد ببینه کی تلاش می کنه؛ کی تدبیر می کنه؛ کی صبوری به خرج می ده؛ کی بی محبتی آدما رو با محبت پاسخ می ده و آشتی ایجاد می کنه؛ کی... خلاصه همه اینها آزمونه تا خداوند به ما نمره بده. آره! اینجوریا است.

******

سلام به ها و امید؛ امید خان! مگه نگفتی قراره یه دوربین بیاد تو غرفه و به صورت زنده پخش بشه؟ چی شد پس؟ ما منتظریما؟

(سعید ایزدی از وراوی استان فارس)

امید: به مشکل برخوردیم سعید خان! معذرت، سعید خان! جبران می کنیم سعید خان! 

******

سلام آقا امید. شوهر من از صبح می ره سر کار تا غروب میاد خونه. همه اش می گه خسته ام. خودش می گه کارش خیلی سخته. اصلا هم به من و دخترم محبت نمی کنه. واقعا من تو زندگی زناشویی کمبود محبت دارم. لطفا راهنماییم کنید.

(نگارم از شمال)

امید: به این فکر کن که به خاطر شماها داره زحمت می کشه. وقتی از سر کار می یاد به جای اینکه انرژی منفی که ناشی از خودخوری هاته بهش بدی، چایی بهش بده! خالصانه بهش محبت کن! ببین چه معجزه ای می کنه.

******

سلام امید؛ می خوام که به خانم های باشگاه بگم درسته که می گن هر کسی یه قلقی داره مخصوصا آقایون؛ ولی آقایون یه قلق کلی دارن که توی اکثرشون مشترکه. اونم زبون نرم و خوش هستش که طرف مقابل باید درموردشون به کار بگیره. مثلا خود من اگه خسته و مرده برسم خونه و یکی از اعضای خانواده کاری داشته باشن که پشت اون کارشون از لحن صادق جان! پسر گلم و... بلند می شم با جون و دل کارو انجام می دم. فکر کنم این قلق به دردتون بخوره.

(صادق، کرمانشاه)

امید: بازم تو!

******

سلام هم اندیشان و آقا امید: اندکی شوخی! خب! خانومای باشگاه! روز زن تمام شد. از امروز می تونین برای شوهرا صبحانه آماده نکنین. بدرقه نکنین. کم کم مقدمات قهر رو بچینین که روز مرد در راهه!

(ترانه از قزوین)  

امید: می گی؛ ولی می دونم از همین الان فکرت تو مغازه جوراب فروشیه که بهترین جوراب ممکن رو براش بخری!

******

سلام؛ آقا امید! شوهرم منو خیلی دوست داره. منم همینطور؛ اما هیچوقت راز دلشو نمی گه. به خاطر این همیشه باهاش دعوا می کنم و شوهرم از خونه میره بیرون. من چیکار کنم تا باهاش صمیمی باشیم؟ و همیشه کنارم باشه؟

امید: مردها اخلاق های خاص خودشون رو دارن؛ زن ها هم همینطور. وقتی این خصوصیات اخلاقی رو بشناسیم کللی از مشکلاتمون حل می شه. کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی رو  دقیقا به همین خاطر نوشتن. 

******

سلام به امید و هم اندیشان؛ محبت کردن یک هنر است همانطور که زندگی کردن یک هنر است. قابل توجه هم اندیشان؛ به خصوص زوج های جوان. اگر ما به همین جمله فکر کنیم خود به خود خیلی ساده یاد می گیریم که چه طور به هم محبت کنیم و به زندگیمون عشق و شور و شادی بدیم. در پناه خدا

(سمانه، ۶۹)

******

سلام؛ امید! منم موافقم که محبت، محبت میاره؛ اما حساب عاطفی یادت هست... من انقدری که به دیگران محبت می کنم محبت دریافت نمی کنم و همین باعث شده خیلی وقت ها فک کنم کسی منو دوس نداره و اگه من یه روزی مثل بقیه باشم یعنی عادی باشم کسی جواب سلامم نمیده. اما من همه آدم های اطرافمو خیلی دوست دارم و همه کمبودهام رو با حضور خدا تو زندگیم پر می کنم؛ اما به نظرم هم محبت دیدن هم محبت کردن یه نیازه و اگه عشق به زندگی و اطرافیان بدی بالاخره دیر یا زود اون عشق به خودت بر می گرده.

(ناهید شهر قدس)

امید: حواست بود که خودت جواب خودت رو دادی یا نه؟

******

به رسم ادب سلام؛ من خودم شخصا از یکی از همکلاسی هام متنفر بودم. نمی دونم چرا ولی اصلا به دلم نمی نشست. اشکالات درسی اش رو که ازم سوال می کرد بالاجبار جوابش رو می دادم؛ ولی در عوض خیلى دختر با محبتی بود. وقتى که بهم محبت کرد، کم کم ازش خوشم اومد. الآن با هم صمیمی هستیم و هم اندیشش کردم. خواستم بگم: با محبت خارها گل می شود.

(مریم)

******

سلام دوستای گل هم اندیش؛ خواستیم به صفیه خانم بگیم شما تو هشت ماه سی و چهار تا پیام دادین و هیچ کدوم درج نشده؛ اما بار سی و پنجم درج شد!! ما تو هشت ماه 157 بار به باشگاه پیام دادیم و بعد از 72 بار پیام دادن و درج نشدن، 73 امین پیام بعد از چهار ماه بالأخره درج شد!! شاید باورتون نشه، اما اصلا نسبت به این قضیه معترض نبودیم چون می دونستیم تنها دلیلش فقط و فقط "محدودیته"! آره محدودیت! ما برای زنده نگهداشتن و دوام و پایداری باشگاهه که پیام می دیم نه برای درج شدن!

(محدثه و احمد از تهران)

امید: ای کاش همه هم اندیشان مثل من می دونستن که این خواهر و برادر چقدرررر هوای هم رو دارن. بی نظیره! تا حالا چند بار دیدمشون! ببینین! خدا تو حوزه های مختلف جلو همه مون الگوهایی قرار می ده تا بدونیم همه چیز شدنیه! شدنیه که یه خواهر و برادر اینقدر همدیگه رو دوست داشته باشن؛ شدنیه که... شدنیه که... پس ما هم باید تلاش کنیم و "تا اونجایی که می تونیم" خودمون رو به اون الگوها برسونیم.   

******

سلام امید خان! شما که اینقد می گین باید محبت کنین تا محبت ببینین، یکی نیست بگه اصلا چطور باید محبت کنیم؟ محبت چیه اصلا؟ باور کنین نمی دونم چون تا حالا محبتی ندیدم...

(زهرا از رشت)

امید: باشه! همه بگین محبت، واقعا چیه؟ چه شکلیه؟ تو چه قالب هایی می شه به دیگران محبت کرد؟ آیا همه، محبتهاشون مثل همه؛ یا شکل های مختلف داره؟ اصلا نسبت به همه ی آدما باید به یه شکل محبت کرد؟ از شنبه در همین باره صحبت می کنیم. راستی! اگه یه چیزی بگم دعوام نمی کنین؟! مطمئن باشم؟! راستش! خیلی خسته ام! پنجشنبه و جمعه هم باید برم نمایشگاه. پنجشنبه هم اندیشان تعطیل! باشه؟! ممنوم ازتون که درکم می کنین! من میرم نمایشگاه که انرژی لازم برای یه سال کار سخت رو با دیدنتون دریافت کنم. نکته اینه! در پناه خدا باشین! نشونی غرفه هم اندیشان در نمایشگاه کتاب: وارد سالن سرپوشیده اصلی نمایشگاه (شبستان) می شین. مستقیم از خروجی 39 خارج می شین. چهل قدم می یاین جلو. سمت راستتون رو نگاه می کنین تا غرفه خودتون رو ببینین.