هم اندیشان دوشنبه 25 آذر 1392

امید: سلااااام؛ دیشب دخترم چشاش گرد شد. حتما می گید چرا؟ چون ازم پرسید که انسان چقدر تو اون دنیا زندگی می کنه و جواب شنید که: برای همیشه. با تعجب گفت: یعنی هیچ وقت تموم نمی شه؟ گفتم نه! و ادامه دادم: به همین خاطر، خیلی عجیبه که بعضی آدم ها همه چیز رو با حساب و کتاب های دنیایی می سنجن. راستش! یه لحظه یاد چالش های بحثمون افتادم. یاد اینکه امروزه زمینه بروز خیلی از استعدادها تو زمینه های مختلف برا مرد و زن فراهم شده که بعضی هاش لازم و ضروری و بعضی هاش هم کاذب و زائیده مصرف گرایی دنیای امروزیه. واقعا حد و حدودش چیه؟ با خودم گفتم: بهترین کار اینه که هر کسی شرایطی که داره رو بسنجه و ببینه با اون شرایط، چه انتخابی بکنه که خدا هم راضی باشه. مرد و زن هم نداره! خلاصه اگه ملاکمون سربلندی تو اون دنیا باشه تو خیلی از دوراهی ها، راهمون رو راحت پیدا می کنیم و از دیگرانی هم که ممکنه خیلی کارها بکنن، کم نمی یاریم.

******

سلام امید! درج نکردی مشکلی نیست؛ چون دیگه به این کار عادت دارم؛ ولی من کاملا مخالفم! مگه هر زنی می خواد پیشرفت کنه از غربی ها الگو گرفته؟ این طرز فکر واقعا دور از عقله! راستی! یکی از چیزایی که باعث شکوفا نشدن استعداد می شه مکان زندگیمونه! مثلا من تو تئاتر و بازیگری استعداد دارم؛ ولی امکان شکوفاییش اینجا نیست!

امید: فکر می کنین یه دلیل مهم متمایل نبودن زنان غربی به بچه دار شدن  چیه؟ چرا تو این کشورها برای بچه دار شدن جایزه تعیین می کنن؟ حتی متمایل نبودنشون به ازدواج های دائمی که پایبندی ایجاد کنه. دلیل سرد بودن کانون زندگی ها و کمرنگ شدن عاطفه ها.  دلیل عدم تمایل خانوم ها به درست کردن غذا و به دنبالش رایج شدن فست فودها و... و... و... همه این ها از زمانی آغاز شد که زن غربی سر کار رفت و از طرفی هم زمینه پرورش استعداد خانوم ها تو هر زمینه ای به راحتی فراهم شد و جذابیت هاش باعث کمرنگ شدن و حتی از بین رفتن چیزهای فطری شد که همیشه برای بشر اصل بوده؛ ولی دیگه نیست!

******

سلام؛ من با گروه اول (پیشرفت نامحدود خانوم ها) موافقم. نگرانی گروه دوم بی مورده. ربطی به "کانون گرم خونوادشون" نداره. مامان خودم شاغل بوده با 24 سال سابقه کار تو کارخونه. همیشه ام با نشاط و با طراوت بوده و فرزندان صالح تربیت کرده. خانوما یکم باید به ظرفیت خودشون نگاه کنن و دیگه الکی بلدم بلدم نکنن. اگه احساس کردن که به زندگی مشترکشون لطمه وارد می شه و کشش کار در بیرون رو ندارن حرف آقاشونو گوش کنن. درضمن لازم به ذکره که به ذات خود بچه ام برمی گرده که راه درست رو انتخاب کنه یا راه کج رو. والدین فقط توضیح می دن چی بده چی خوبه بچه انتخاب گره. آهان! راستی! همه آقایون مخالف نیستنا! باباجونم برا همچی ممنون! منم مثل دوستمون تمایلی به ازدواج ندارم؛ چون بابای گلم واسم از هیچی دریغ نکرد.

(عاطفه، رشت)

******

خانم مهری! بله! خدا هر کسی رو تو دنیا برای یه هدفی آفریده. یه هدف خاص و یه جایگاه خاص؛ اما یه هدف اصلی هم برامون مشخص کردن و اون رسیدن به کماله. رسیدن به خودشون و بندگیشون. بله! تو باید استعدادت رو کشف کنی؛ اما به چه قیمتی؟ به قیمت شکستن حریم الهی و انسانی؟

******

سلام چرا بحثو چالشی می کنین؟ به نظر من آدم باید از کارایی که می کنه لذت ببره چه تو خونه چه بیرون فرقی نداره! رضایت درونی مهمه!

(کوروش، علی آباد، 21 ساله)

امید: درسته! ولی باید مطمئن باشیم که کارمون درسته یا نه؟ این بحث ها بهمون کمک می کنه! 

******

سلام امید به نظر من اگه خانم ها بتونن مهارتی کسب کنن که فردا روز خدایی ناکرده اتفاقی افتاد بتونن از پس خودشون بربیان و خدایی نکرده دستشون جلوی کسی دراز نشه عالیه و به نظر من یه حق طبیعیه؛ اما بهتره این مهارت رو در خونه پدر کسب کنن؛ اما اگر به هر دلیلی مثلا زود ازدواج کردن نشد با خواستگارشون صحبت کنن و از نظر او مطلع بشن و بعد درصورت توافق جواب مثبت بدن که بعد از ازدواج دچار مشکلاتی از این قبیل نشن.

(مریم از اسلامشهر)

******

سلام امید! چرا هر بحثی راه میندازیم آخرش به نتیجه نمی رسیم؟

(بنفشه)

امید: چون هر کسی یه شرایطی داره و باید با توجه به شرایطش، خودش به  نتیجه برسه.

******

سلام "ها" و "پا" خوبین؟؟؟ یه چیز بگم؟؟ خیلی ها دیگه دارن شورش رو درمیارن. یعنی چی که اسم هم اندیشان رو تغیر می دید و می گید "گل اندیش، بکراندیش و..." بابا جان! اسم این باشگاه هم اندیشانه! "هم" "ان" "دی" "شان" نه چیز دیگه! اعصابم خرد شد! امید بدرج وگرنه فشارم میره بالا از اون چیزایی که نباید بخورم "قند و شکر و نمک" می خورما!

(مرضیه یارقلی)

امید: درست، انگشت گذاشتی رو نقطه ضعف من! دوستان! شنیدین که چی گفت؟ درضمن یادت باشه خیلی ها هم به همین "پا" و  "ها" حساسن و تهدید به خوردن قند و شکر و نمک زیاد کردن. 

******

سلام امید! فکر کنم یه هم اندیش پیدا کردم! نزدیک بلوار منجم، رو شیشه یه مغازه املاکى نوشته بود "لطفا با لبخند وارد شوید" فکر کنم رمز هم اندیش پیدا کردن این شد.

(پریسا از تبریز)

امید: د! د! د! از شما بعیده! (آهنگین شد) بابا! هر گردی که گردو نیست؟

******

سلام امید... (نظراتم شخصیه) من با آقا سعید موافقم. به قول معروف نمی شه هم خدا رو خواست و هم خرما رو... من خودمو می گم: پدرم عاشق این بود که مستقل بار بیام و قوی (البته الان پشیمونه که دیگه سودی نداره) کمربند مشکی دفاع شخصی دارم. قهرمان 2 دوره کشوری و 1 دوره استانی که امسال به دلیل آسیب دیدگی نرفتم مسابقات. هفته پیش یه مورد عاااالی واسه ازدواج داشتم؛ ولی رد کردم؛ چون دوست داشتم به علایقم برسم. خب شماهایی که می خواین استعداداتون رو از حالت غنچه به شکوفایی برسونید به نظرم اول برید ببینید با خودتون چن چندین... این پسرای بیچاره چه گناهی کردن؟ بابا نمی خوان همسرشون ازشون جلو بزنه. شمام بی خیال شید برید پی کارتون.

(حانیه، 18 ساله...)

******

سلام آقا امید! مگه ما دخترا فقط با هدف بچه دارى و شوهردارى و خونه دارى به دنیا اومدیم؟ مگه دنیا چند روزه؟ خب! ما هم آرزو داریم! پس هدفامون چى؟ به نظر من لازم نیست همه ازدواج کنن. تو کتاب لطفا گوسفند نباشید خوندم نیمه گمشده ما می تونه یه آدم باشه، یه عکس، یه شعر و هر چیزى که با رسیدن به اون احساس کامل بودن و خوب بهمون دس بده. نیمه گمشده من درسه! من می خوام پزشکى بخونم و اینکه درسم چقدر طول بکشه برام مهم نیست؛ چون اصلا ازدواج هدفم نیست. به حرف اطرافیانمم اصلا توجه نمى کنم؛ چون راهم مشخصه! هدفم مشخصه و با توکل به خدا موفقم.

(آرام، قزوین)

******

آندره متیوس: "استعداد، لزوما به معنای خلق اثری هنری نیست. دیگران را مورد توجه قرار دادن نیز نوعی استعداد است. حل مسایل زندگی و پرورش فرزندان نیز هر کدام نیاز به استعداد دارد. متاسفانه اغلب ما استعدادهای خود را نادیده می گیریم!" برگرفته از کتاب راز شاد زیستن از آندره متیوس. قابل توجه دوستانی که فرزند پروری و خانه داری رو مهارت ذاتی زن تلقی می کنن!

(سهیلا کمالی، 22 ساله از تبرییییز)

******

سلام؛ امید! رشته دانشگاهی من طوریه که با لیسانس هم می تونم سر کار برم؛ اما بیشتر دوستام ارشد قبول شدن و مامانمم دوست داره منم ارشد بخونم؛ اما اصلا حوصله درس خوندن ندارم. هدفم از انتخاب رشته ام کسب درآمد بوده که می دونم بهش می رسم. خیلی تحت فشارم. چیکار کنم؟

امید: این چشم و همچشمی تو بحث کشف استعداد هم خیلی پررنگه! واقعا با این موضوع باید چی کار کرد؟ باعث شده خیلی ها وقتی دارن پیشرفت بقیه رو (حتی تو پیشرفت های مصرفی و کاذب) می بینن، دیگه دلشون به اصل زندگی نباشه! اون چیزهایی که اصله، براشون رنگ و آبی نداشته باشه. فکر کنن از زندگی عقب افتادن. همین مسائل باعث شده با همسرشون هم مشکل پیدا کنن و... به نظر من جوابش تو همون صحبت هایی هستش که امروز، اول هم اندیشان، زده شد. نظر شما چیه؟ حتما تو این بحث مشارکت کنین. اول پیامک بنویسین: چالش  

******

سلام؛ اگه زندگیمون رو مثل حضرت علی (ع) و فاطمه (س) کنیم هیچ کمبودی احساس نمی کنیم چه به ریاضی علاقه داشته باشیم چه به بچه داری و همسرداری. باید ما تامل کنیم وقتی برامون مهیا نیست که درس بخونیم و دانشگاه بریم بهتره فکرشو نکنیم تا افسرده نشیم. باید آدم به داشته هاش قانع باشه تا احساس خوشبختی کنه نه به کسانی که بیشتر از خودش دارن نگاه کنه و افسرده بشه.

(زینب ابراهیمی زاده، همسر نمونه، دختر بختیاری از دزفول)

******

سلام دوستان! ببینید! بالا بریم و پایین بیام نمی تونیم این موضوع رو انکار کنیم که وظایف زن و مرد با هم متفاوته و نمی شه جاشون رو عوض کنن. مرررد باید از صبح خروس خون تا تاریکی هوا دنبال نون حلال و کسب روزی باشه؛ زن هم باید مدیریت زندگی و خونه رو به عهده داشته باشه. اگه هر کدوم به وظیفه اش عمل نکنه چرخ زندگی نمی چرخه دادا! به شرطی می تونن وظایفی غیر از وظیفه اصلیشون رو انجام بدن که به رسالت حقیقیشون لطمه وارد نشه. همین! در این صورت هیچ مردی مخالف کار همسرش نیست! ضمنا اگه خانما می گن بعد کشف استعداد باید بچه داری و شوهر داری کنیم و از این حرفا به نظرتون خوبه ما مردا هم بگیم که چی بشه بریم بعد کلی کلنجار از صبح تا شب خودمون رو الاف کنیم واسه چندر غاز پول؟ هیچکدوم خوب نیست چقدر حرف زدما؟!

(علیرضا، بچه ترک باشگاه)

******

سلام هم اندیشان؛ کی می گه زن با داشتن استقلال مالى جو زده می شه؟ شورشو درآوردین دیگه. در ضمن در جواب خانم شراره مسئله این نیست که ما بالا یا پایینیم. مسئله اینه که دیگران به خصوص جنس مذکر این جایگاه والای زن رو درک کنه و استعداد زن رو سرکوب نکنه.

(طاهره، 20، نور، لاویج)

******

سلام؛ الان کشف کردم خیلى استعدادم باارزشه. چرا؟ آخه دخترم رو روی پاهام تکونش می دم بخوابه. درحالی که سیب زمینی هم پوست می کنم به پسرم ریاضى کمک می کنم و هم اندیشان هم می خونم. فکر نمی کنید خیلى هنره. باور ندارید امتحانش کنید.

(فاطمه محمدى از بجنورد، مامان احسان و رومیسا)

******

هم اندیشان: می خوام به خانم رز از مشهد بگم که به فرضم که تا آخرین مدارج تحصیلی و کاری رو بدون هیچ مانعی طی کردین. آخرش که چی؟ عمر و جوونی آدما محدوده. تو پیری دیگه پدر و مادر کنارمون نیستن اون موقع همسر و فرزندن که باید تکیه گاهمون باشن. تو احادیث داریم جهاد زن همسرداری نیکو است. مطمئن باشین اگه چیز دیگه ای مهمتر از این امر واسه زن جهاد محسوب می شد، تو دین و احادیثمون میومد.

امید: این جواب اونایی هستش که خودشون تمایلی به ازدواج ندارن و یا با سختگیری نسنجیده، برا ازدواجشون مانع ایجاد می کنن؛ ولی خب! بعضی ها تمایل دارن؛ ولی به دلایلی که تحت کنترل خودشون نیست، ممکنه هیچ وقت زمینه یه ازدواج خوب براشون فراهم نشه. یادمه یه روانشناسی می گفت: این افراد باید هدف های باارزش دیگه ای تو زندگیشون پیدا کنن که باعث شادکامیشون بشه. قطعا به بحث کشف استعداد هم ربط پیدا می کنه. شماها راهکاری ندارین؟ بنویسین: راهکار

******

سلام به همه؛ دیدم چرخ مشاعره کم باده حالا می خوام تا آستانه ترکیدن پر بادش کنم. با این بیت...

زندگی زیبا است ای زیبا پسند

زنده اندیشان به زیبایی رسند

(مهدی، خراسان شمالی)

امید: مشاعره با واو باید باشه؛ ولی به خاطر اون انرژی مثبتت، این دفعه اشکالی نداره؛ حالا اگه کسی می خواد با مشاعره، فاز مثبت به باشگاه بده. "دال" بده! ممنون از حضور همیشگی و سبزتون!