هم اندیشان سه شنبه 16 مهر 1392

امید: سلاااااام؛ بریم سر بحث؟

******

سلام به همه؛ توی یه مجله خوندم که افراط در استفاده از اینترنت باعث تأثیرات نامطلوبی بر مغز و حافظه ی انسان و همچنین باعث فراموشکاری کاربران می شه؛ چون باعث می شه ما هر چیزی رو که یادمون رفته، توی اینترنت جستجو کنیم و زحمت فکر کردن به خودمون رو ندیم.

(مطهره، ۲۰ ساله)

******

الهی به امید تو که فردا پیامم درج بشه و هم اندیشان از یه کار خوب، باخبر بشن! سلام؛ اونجوری نگام نکن امید! فردا تولدمه! می دونی چی کار کردم؟ میوه (نارنگی) گرفتم به جای کیک و شکلات؛ چون شیرینی و شکلات ضرر داره واسه بچه ها! کدوم بچه ها؟ بچه های پیش دبستانی که آبجیم مدیرشه و خودم هم کمک مربی و همه کاره آبجی. راستی! مربی هامون رو هم هم اندیش کردم و چند نفر دیگه رو. هنرو ببینید امید و پیام! راستی! فال حافظ برام باز کن بی زحمت.

(سوسن کبیری، 24 ساله می شم، قزوین)

امید: خیلی خوشحالم. خییییلی! به امید روزی که این آگاهی های هم اندیشانه ملی تر بشه؛ و اما فال حافظ اونم از نوع مشاعره ای:

******

سلام؛ اینم مشاعره:

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟

دوستی کی آخر آمد دوست داران را چه شد؟

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار،

مهربانی کی سرآمد؟ شهریاران را چه شد؟

(یه بچه کرد) 

امید: ببخشید خانوم کبیری! فکر کنم جناب حافظ ترجیح داد متناسب با موضوع هفته یه مطلبی بهمون بگه. بگه: زیادی درگیر شدن تو دنیای ماشینی چه عواقبی داره! به پیامک بعدی هم توجهی بنماییید...

******

سلام لشکر خوبان؛ پاییزتون به خیر؛ ماه رمضون امسال چندتا از فامیلامون اومده بودن خونمون. مثلا می خواستیم تا سحر دور هم باشیم و حرف بزنیم ولی... همه کار کردن الا حرف زدن. یکی با موبایلش؛ یکی با تبلتش؛ یکی با لپ تاپش ور می رفت! فقط می خواستن زحمت سحر رو بندازن دوش یکی که خدا رو شکر موفق بودن!

(محبوبه از قائمشهر بارانی)

******

سلام؛ از لحظه ای که هم اندیشان نخبه و هنرمند و خلاق رو خوندم (صفحه 520)، رفتم تو فاز افسردگی... آخه هر نفرشون سی تا هنر دارن!! مثل اینکه از فردا باید به فکر کلاس موسیقی و زبان فرانسوی و نقاشی سبک رئال و والیبال و هندبال و... باشم!!

(زهرا فرشادفر)

امید: به این می گن رقابت سازنده و مثبت؛ یعنی پیشرفت های خوب دیگران رو می بینی و به فکر می افتی که با این وقت های باارزش (که خیلیش تو اینترنت و فضاهای مجازی داره تلف می شه) چه کارا که نمی شه کرد. خب! به نظرتون به یه نفر بگی من هزار ساعت تو فضای مجازی سیر و سفر کردم باعث افتخاره یا بگی: خب! هر وقت لازم بوده سراغ اینترنت هم رفتم؛ حتی تو فضای مجازی؛ ولی بیشتر وقتم رو به هدفی که فکر کردم مهمتره اختصاص دادم و به زودی هم نمایشگاهی از کارهای هنریم تو فلان گالری برپا می شه. راستی! یه چیز مهمی هم هست: اینجور وقت ها که تلنگر می خوریم هر کاری رو می خوایم شروع کنیم باید با "فکر" باشه؛ نه از روی تقلید! استعداد و توانایی لازم تو اون کار، درجه اهمیت و ارزش و فایده ای که برامون داره، شرایط مالی، خانوادگی، محیطی و... همه رو باید لحاظ کرد تا بهترین تصمیم گرفته بشه. بعد هم قاطعانه پیش به سوی پیشرفت.

******

سلام؛ خوبین؟!... واقعا حیف نیست عشق و حال با هم بودن رو به قیمت گشت و گذار بیش از حد توی اینترنت و فضاهای مجازی از دست بدیم... مطمئنا بیشترین آسیب این کارا متوجه خودمون می شه... بیایم بیشتر به همدیگه بها بدیم.

(ابوذر، دانشجوی داروسازی، دانشگاه گیلان)

******

2رود و2صد بدرود بر داداش امید و هم اندیشان؛ امروز دومین اثر هم اندیشی رو در خودم دیدم. تو مطب دکتر نوبت ویزیتمو با مادربزرگی که خیلی مریض بود جابجا کردم. همون لحظه لبخند خدا رو دیدم که لذتش رو با هیچی تو دنیا عوض نمی کنم.

(ناهید، پیشکسوت سنندجی باشگاه)

امید: هیچ دقت کردین اینجور وقت ها که به خاطر یه کار خوب آگاهانه، حس معنوی خوبی دریافت می کنیم، تا چند وقت رو رفتارهای دیگمون هم تاثیر مثبت می ذاره. مثلا می تونیم راحت تر بر خشممون غلبه کنیم یا مهربونتر می شیم و... حتی زمینه کارهای خوب دیگه رو هم تو ما تقویت می کنه و همینطور تصاعدی می ریم رو به خوبی ها... باور ندارین؟ می تونین از 118 بپرسین. 

******

چند شب پیش تو یه پخش خبری نشون داد که یک زوج اروپایی تصمیم گرفتن با امکانات و وسایل نقلیه اولیه، سفر به دور دنیا رو داشته باشن. تنها مرکبشون هم قاطر بود. این زوج جهانگرد از منطقه سرخس کشور عزیز ما هم عبور کردن؛ پس هنوز در عصر تکنولوژی امید به ساده زیستی و همزیستی با طبیعت هست!

(فاطمه باباخانی، تهران، پیروزی)

امید: می دونید! اینجور کارها به صورت نمادین انجام می شه تا به بشر تلنگر بزنه. تلنگر بزنه که ذوب عصر تکنولوژی نشه. 

******

سلام؛ امشب اومدیم روستا. عروسى پسرداییمه. توى ظروف خونگى غذا ریختن؛ اما "نوشابه" هم داره چشمک می زنه...! بله... این مبارزه هم نتیجه بخش بود: من آب رو ترجیح دادم.

(محمد، 20 ساله، یه هم اندیش"مصمم" از صومعه سرا)

امید: کارت درسته محمد آقا! می گم حالا که بحث به اینجا رسید بذارین یه چیزی بهتون بگم. شربت عسل و لیمو (ترکیبی از آب و عسل و لیموی تازه) بهترین معجونیه که می تونه سر سفره باشه. ویتامین ث هم داره و به جذب آهن غذا کمک می کنه؛ البته می دونین که "زیاد" خوردن مایعات با غذا هم خوب نیست. هرچی کمتر؛ بهتر. درضمن، مجبور نیستین عسل زیادی تو شربت بریزین. ذائقه ما وقتی به اون نوشابه های گازدار خفن! عادت کرده حتما می تونه به شربت کم شیرین هم عادت کنه.  

******

یه سلام پرانرژی؛ قابل توجه کسایی که فکر می کنن بدون تکنولوژی افراطی نمی شه زندگی کرد؟؟؟ من تو عمرم تو این فیس بوک و چت روم و این حرفا نرفتم و خدا رو شکر الان هیچ احساس کمبود و عقب افتادن ندارم. از طریق کتاب، مجلات یا همین باشگاه هم می شه سرگرم شد و به روز بود. درضمن؛ آدم باید یه نگاه به جنبه خودشم بندازه و وارد این سایتا بشه؛ وگرنه گرفتارشون می شه. بد میگم؟؟؟

(عفت از کوهدشت)

******

از زمانیکه هم اندیش شدم

عاشق اندیشه خویش شدم

در به روی اینترنت من بستم

کنترل را گرفتم زود دستم

بی هدف بودن را رها کردم

"ها" و "پا" را بینهایت دعا کردم.

(دختر امیدوار، شهرستان شبستر)

امید: تردید نکنین که شاعر در اینجا منظورش از "بستن در روی اینترنت"؛ پرهیز از استفاده غیرضروری و غیرهدفمند از اونه؛ وگرنه همه می دونین که اینترنت خودش دربازکن حرفه ایه؛ چون درهای دنیا رو به روی ما باز می کنه؛ منتها باید حواسمون باشه که نشونی درست داشته باشیم تا با وجود اون همه در باز، سردرگم نشیم.

******

سلام؛ امیدوارم پیامم درج شه تا عبرتی باشه برای آیندگان. 20 سالمه از شمال کشور. 4 سال پیش تو اینترنت اتفاقی با پسری از جنوب آشنا شدم. بهم دلبستیم. بعد از چند سال اومد با خانوادم صحبت کنه؛ ولی بابام حتی اجازه نداد بیاد خونمون... خیلی ناراحتم.

******

فکر کنم یکی از نواده های علی بابا همسایه ماست، آخه هر وقت می خواد بره تو خونشون، دم در داد می زنه: مامان! مامان! باز کن!

(سمیه، ٢٩ ساله از بیشاهنکی کرج، یه هم اندیش)

******

سلام به خواهرا و برادرا و امید و پیام؛ داداش! درباره حضور هم اندیشان در برنامه بزرگداشت جناب حافظ توضیح ندادید! ما منتظریما هنوز. جمعمون پایدار.

(محمدم، 25 ساله و همسر فداکارم از شهرک ولیعصر)

امید: راستش صبر کردیم تا زمان و مکان و برنامه ها قطعی تر بشه. زمان: جمعه 19 مهر؛ مکان: تهران، خ شریعتی، خ یخچال، جنب بوستان خلیج فارس، سالن اجتماعات مجتمع فرهنگی ورزشی قلهک. خب! راستش اونجور که به ما گفتن برنامه قراره ساعت هجده و سی دقیقه با پذیرایی عصرانه، تئاتر خیابانی، سخنرانی پروفسور دینانی و دکتر بهاء الدین خرمشاهی، اجرای گروه موسیقی و... به همراه مشاعره با حضور شعرای معروف کشور برگزار بشه؛ ولی من و پیام از ساعت هفده و سی دقیقه اونجا هستیم (کنار تابلو هم اندیشان) تا از نزدیک بتونیم درباره باشگاه باهاتون گفت و شنود داشته باشیم؛ چون ممکنه با شروع مراسم، چنین فرصتی پیش نیاد. شهرستانی ها هم اصلا ناراحت نباشن چون یه خبر خوب دارم. تهیه کننده برنامه اردیبهشت به خاطر روی گل شماها برنامه این هفته هم اندیشان رو انداخته به پنجشنبه، ساعت ده صبح؛ قبل از صحبت های دکتر میثاق (روانشناس). ممنون که هستین.

تعداد پیامک های دیروز: 2317